richting zuiden

Voor FOTO’s zie http://www.mijnalbum.nl/Album=ZAORXVAR 05/01/06 tot 12/08/06
http://www.mijnalbum.nl/Album=HFAPMCOG vanaf 20/09/06

Onze andere website http://home.hetnet.nl/~f2hjadekoe74/

Mensen die vragen hebben stel deze dan op ons mailadres jadekoe@hetnet.nl
Maar ook een gewone, alledaagse mail uit Nederland, genieten we van.


We hallucineren geloof ik al van walvissen, we horen beiden om 6 uur het luchthalen en spuiten van walvissen. We doen ons gordijntje open, en……… nee geen hallucinatie maar echte walvissen pal voor Daffie in de zee. Wat een wakker worden is dat. We genieten zeker een uur lang. Dan staan we maar op om te ontbijten. Dus een vroege dag vandaag. We willen zien of we diesel kunnen krijgen om toch een deze dagen verder te kunnen. Eerst nog maar een boodschappen bij de super en dan het eerste tankstation, ja we kunnen tanken maar alleen de gewone tank. Nu dan zijn we al een 700 tot 800 kilometer verder. Op naar de volgende, voor 30 peso ( ongeveer 22 liter ) het tankstation daarna helemaal niets dan weer 30 peso en yep, we hebben een tankstation te pakken waar we de grote reserve tank helemaal mogen vullen. We kunnen weer 2200 tot 2400 kilometer. Usuaya here we come ( gaan we van uit ).
Maar nog 1 uitzicht punt willen aan doen, deze ligt ongeveer 80 kilometer van de doorgaande weg af. De piste is hier en daar bar slecht maar we worden beloond met een formidabel uitzicht met walvissen, zeeleeuwen en pingïns.
We worden aangesproken door een quad rijder of de orka’s al gezien zijn, wauw ook hier dus nog een kans. Na de koffie op pad we wandelen een flink stuk langs de kust op aan met de hoop op een orka, er is ons uitgelegd dat er orka’s kunnen komen als er zeehonden, zeeleeuwen of zeeolifanten met jongen zijn zodat die ze kunnen …… jasses peuzelen. En zeeolifanten zijn er hier voldoende en jonkies ook. Maar helaas of gelukkig geen orka’s te spotten.“s Middags gaan we klauteren, er is een soort natuurlijke trap naar beneden en daar liggen de zeeolifanten te zonnen en zouden we erg dicht bij kunnen komen. Het is een hele toer maar zeker de moeite waard. We komen zo dicht bij dat de mannetjes ons beginnen te bedreigen dus doen we het maar iets rustiger aan en houden gepaste afstand. Maar het is een gewaarwording, maar enkele meters van die besten af te staan en te fotograferen. Na een paar uur moeten we ook nog weer naar boven klauteren maar het was een heerlijk middag. We hopen dat de barometer geen gelijk krijgt want die staat als we weer bij Daffie zijn op regen. We zetten Daffie wel vast een stuk hoger bij de vuurtoren zodat we het slechtste stuk weg wel gehad hebben, die is namelijk gedeeltelijk weggespoeld door eerdere regenbuien.
We worden wakker van gespetter en nemen na het ontbijt maar afscheid van ons super plekje. Ook zien we de walvis met jong nog die ons deze dagen vermaakt heeft met iedere keer “handstandje” te doen. Je zag iedere keer alleen de staart van het beestje, we hadden hem intussen ook al staartje genoemd. Vroeg vinden we weer een lekker plekje, er is vandaag bijna geen wind en de temperatuur is rond de 27 graden, we besluiten de bbq weer eens tevoorschijn te halen. We hebben nog een paar lekkere steaks in de diepvries. Dus dat wordt weer genieten van een lekker stuk vlees vanmiddag.
Vrijdag de 13e maar tijdens de rit geen problemen. We vonden weer van die heerlijke broodjes en doen nog even snel een internet café aan voor de mail. Weinig bijzonders. We vinden de stad uit de juiste piste niet. We vragen een paar keer en het blijkt dat de piste de stad uit is verlegd. Dus vertrekken we voor de 3e keer en het lukt. Voor een middag pauze willen we richting het strand, het is zo’n mooie plek dat we besluiten sowieso vandaag te blijven staan. Johan haalt zijn hengel weer eens tevoorschijn en wie weet hebben we vandaag wel vis op het menu. Tijdens het vissen duikt zo nu en dan een grote zeeleeuw nieuwsgierig boven water maar hij blijft op gepaste afstand.
Vandaag een geniet dag, we blijven lekker staan op ons plekje. Het wordt wel drukker met vissers en Johan doet ook weer een poging. Ik rommel wat aan en lees eens een lekker stuk. Het laatste stukje rundvlees wordt opgezet om een lekkere pan met soep te maken voor vanavond. Johan probeert de wereldontvanger weer aan de praat te krijgen die is gisteren avond met donder en geweld uit het dakraam komen vallen en dat is een hoogte van ruim 2 meter. Laten we het beste hopen. Maar na een uurtje komt er toch weer wat geluid uit maat nog niet goed. Na 2 verdere pogingen gaat het weer een beetje en kunnen we erna luisteren maar het is niet meer wat het geweest is. Dus het eerste voor de volgende thuiskomst staat alweer op het lijstje. Aan het einde van de dag komt er een Argentijnse camper ( formaat touringcar ) met een boot erachter pal naast ons staan. Voor Nederlandse begrippen niet mogelijk maar hier heel gewoon, de mensen klitten hier erg op elkaar. Maar erg vriendelijk. We worden weer helemaal uitgehoord en ze zijn erg enthousiast. Ze hebben een 1 jarig wit poedeltje bij zich en ik vermaak me daar wel mee, een heerlijk speels en eigenwijs ding is het.
We krijgen van andere mensen een hele zak met vis ( 13 stuks ) en het schoonmaken begint, daarna fileren. Eigenlijk zonde want dan heb je erg veel afval, maar wel de minste graten. Maar wat eten we erbij, het brood is op dus verzinnen we er rijst en een blikje groente erbij. Mensen wat smaakt dat lekker. De vis wordt, op aanraden van de Argentijnen, met een beetje zout bestrooid en dan in een klein beetje olie gebakken. Heeeeeerlijk. Met een volle buik bedanken we ze nog eens.
Vanmiddag hebben we bijna de hele middag met een oudere dame gesproken die Engels sprak, ze is hier met haar familie waarvan de zoon zaken doet met oa Albert Gein, hij regelt de spaaracties voor hun. Ze hebben een 2e huisje bij Bariloche en deze wordt ons aangeboden als we daar in de buurt zijn moeten we even een mail doen en dan wordt en dan wordt alles klaar gemaakt voor ons door de mensen die daar het huisje onderhouden. Hij zegt zo mooi, dan hebben jullie eens wat meer ruimte. Het is wat dat je zoiets zomaar wordt aangeboden. Daarnaast geeft hij ons het adres van Maxima haar broer die daar in de buurt een goed restaurant heeft en wat zeker de moeite waard moet zijn. Dus tegen die tijd gaan we eens lekker luxe doen !!.
We besluiten dat we nog een paar dagen hier willen blijven en de motor eraf gaat om brood en melk te gaan kopen. Het “probleempje” is dat de eerst bereikbare winkel 60 kilometer terug is of 100 kilmeter verderop. Dus Johan besluit om de 60 kilometer piste te gaan rijden met Yami. Dus ….. als alles goed gaat hebben we vandaag weer vers brood. Intussen weet ik, van de buurman die trouwens Duitse voorvaderen heeft en Becker heet en bakker is wat gist is en kan ik dus dat kopen en dan zelf brood bakken op een moment dat we zonder brood zitten. Ik krijg van de bakker Becker ook nog 4 broden en een flink stuk gist, ja ja daar komt die mee als Johan al weg is. Daarnaast krijg ik een container van ongeveer 100 liter water zodat we daar ook niet zonder komen te zitten. Het probleem is alleen hoe moeten we dat in de tank krijgen die ongeveer 2 meter hoog het vulgat heeft, misschien heeft Johan straks een idee. De bakker vertrekt even later (om 11 uur) omdat hij weer aan het werk moet, vreemde tijd vind ik maar ja hier kun je alles verwachten. Er wordt natuurlijk weer het nodige afgezoend bij vertrek en ik zwaai de buurtjes uit. Dan maar eens aan het werk, ik had me voorgenomen om Daffie eens een poetsbeurt te geven aan de binnenkant. Dus …. Aan mijn lievelingswerk maar.
We nemen met pijn in ons hart afscheid van de plek waar we intussen een huis zeeolifant hadden. Deze lag iedere ochtend vlak bij Daffie op het strand. We gaan richting de grootste pinguïn kolonie van Argentinië. Mensen wat is dat weer genieten, we hadden al gelezen dat we vroeg bij moesten zijn omdat het anders al vol is met toeristen. Echter komen we aan tegelijk met 2 touringcars vol met mensen. We wandelen door het park en het is koddig die beestjes te zien. Veel zijn er nog aan de wandel maar verschillende zitten al op de eieren. Ze vasten dan een maand tot ze uitkomen en dan gaat het grote voeren beginnen. Maar daarvoor is het nog te vroeg in het jaar. Na een paar uurtjes hebben we het wel gezien en rijden van de intussen inderdaad vollen parkeerplaats af.
Het is bewolkt en we besluiten dan ook maar verder te gaan. We rijden verder over de piste richting Camarones. Hier wil ik toch ook weer eens wat boodschapjes doen, het e.e.a. is op en moet nodig bijgevuld worden. Het is weer een plaats van 1 keer niezen en weg is die maar ze hebben een winkel ( van sinkel, alles is te koop van schemerlampjes tot gasslangen van vlees tot noem maar op ). Dan tuffen we verder iets buiten het gehuchtje vinden we natuurlijk weer een leuk plekje en instaleren ons daar maar weer eens, super tussen wat struiken. Intussen is de zon ook weer doorgekomen en genieten we uit de wind van het uitzicht.
Gisteren avond is er noodweer uitgebarsten. In de verte zien we onweer aankomen maar als we het goed inschatten gaat de bui achter ons langs. Het weerlichten is onvoorstelbaar, minstens 1 flits per seconde, onvoorstelbaar. Het bedje roept en we slapen in eerste instantie maar om ongeveer 1 uur is er een bui die direct boven ons zit en het onweert niet alleen het hoost. ‘s morgens stroomt het regenwater in een dikke rivier langs het strandje de ze in. Hoe zou de piste eruit zien? We zijn benieuwd. We rijden nog geen 30 meter en Daffie staat al dwars op de weg ondanks de 4x4. We draaien maar en rijden beter gezegd glibberen richting het dorpje. En nemen daar de doorgaande weg. In de loop van de middag willen we er toch eer een eind aan maken en gaan toch weer een piste op richting Sarmiento, iets meer het binnenland in, waar de versteende bossen willen bekijken. Het is niet te geloven, we rijden over een olieveld van de Repsol, de Argentijnse shell. Maar een stuk verderop vinden we toch een leuk plekje voor de overnachting