we zijn weer thuis, Daffie is in Houston

OM FOTO'S TE BEKIJKEN MOETEN WIJ DE CONTROL KNOP TEGELIJK MET MUISKLIK INDRUKKEN !!!!!

Voor FOTO’s zie http://www.mijnalbum.nl/Album=ZAORXVAR 05/01/06 tot 12/08/06
http://www.mijnalbum.nl/Album=HFAPMCOG 20/09/06 tot 30/01/07
http://www.mijnalbum.nl/Album=FFRTAFAN vanaf 30/01/2007 tot 04/05/2007

nieuw foto album : vanaf 05/05/2007 tot 03/08/2007 http://www.mijnalbum.nl/Album=FEDFHN7N


Our other website ( building the DAF ) :
Onze andere website http://home.hetnet.nl/~f2hjadekoe74/

Mensen die vragen hebben stel deze dan op ons mailadres jadekoe@hetnet.nl
Maar ook een gewone, alledaagse mail uit Nederland, genieten we van.

ALS ER MENSEN ZIJN DIE ANTWOORD WILLEN HEBBEN, MAIL DAN OP ONS GEWONE MAILADRES, DEZE SITE GEEFT HET MAILADRES NIET DOOR EN KUNNEN WE NIET ANTWOORDEN.!!!!!!!

Uitslapen, wel tot 8.30 uur dan een sneetje brood. We hebben maar wat gekocht voor op de kamer. Een internet café gezocht en gevonden de mail en wat info over de volgende vlucht gezocht. De prijzen zijn aanzienlijk hoger dan vorig jaar ondanks een kortere vlucht. Misschien is het een idee om vanuit het zuiden van noord Amerika te vliegen en inderdaad een stuk goedkoper. Alleen is het probleem een verzekering voor de Daf te vinden via internet. Ze willen allemaal een adres in Amerika of anders een premie die 5 tot 6 keer hoger is. Even laten bezinken en denken. Aansluitend wandelen maar weer eens richting het strand en drinken wat verse sinaasappelsap, drentelen daar nog wat en gaan weer richting motel. Achter in de middag ergens een hapje eten en de 11e nacht zonder Daffie staat voor de deur.
vanochtend om 10 uur richting de reder volgens afspraak. Maar helaas slecht bericht, het schip komt vandaag toch niet, waarschijnlijk morgen rond 12 uur. Laten we het hopen, we hebben het hier langzamerhand welweer gezien. Een toeristen plaats is nu eenmaal niet ons favoriet. Wel kunnen we vanmiddag naar de douane voor de Daf, het schijnt dat we hem al in kunnen voeren zonder dat die er is, logica ?? denk het niet. Ook moeten we een speciale sticker te pakken zien te krijgen, een vergunning om in Mexico te mogen rijden. Wel kunnen we Daffie aanmelden bij de douane en daar wordt ons het e.e.a. uitgelegd hoe het morgen gaat. Intussen is gebeurd waar we bang voor waren met de bulderende airco’s. buiten is het 40 graden en de airco’s staan te blazen op 22 tot 23 graden, iedere keer als je een winkel of bedrijf binnen gaat of langs loopt krijg je die koude lucht over je nat bezwete lichaam heen. Johan heeft een flinke kou te pakken. Iets verderop zit een dokter en we vereren hem met een bezoekje. Johan krijgt een spui en tabletten mee, hij moet het bed in voor de rest van de dag. 12e nacht zonder Daffie.
Johan is weer aan het opknappen gelukkig want Daffie moet opgehaald. We gaan eerst naar een speciale bank waar we de sticker moeten kopen. En daar gaat het mis, Daffie is boven de 3,5 ton en er moet een scheeps agent aan te pas komen. Nu daar hebben we gisteren bij de douane niets van te horen gekregen. Dus zonder sticker terug naar de douane, althans ik want Johan gaat naar de reder, we hebben namelijk gezien dat het schip er al aan komt. Johan kan dan proberen Daffie eraf te mogen rijden. Bij de douane kijken ze vreemd op. De jonge dame die goed engels spreekt gaat aan het bellen. Ja. Inderdaad omdat we truck op de autopapieren hebben staan moet er een agent bij komen. Ze schaamt zich voor de foute info van gisteren en gaat verder bellen want een agent dat kost enkele honderden dollars en enkele dagen. Eerst Mexico stad waar alle papieren en een foto van Daffie heen gemaild wordt, enig overleg aan de telefoon en …. Ze krijgt toestemming om Daffie in te voeren als camper. Maar er moet wel een speciale brief komen van haar baas dat het akkoord is en met die brief kunnen we dan weer naar de bank voor de sticker. Nu is het intussen al 14.30 uur en om 15 uur gaat de bank dicht. We spreken af dat ik Johan ga zoeken in de haven en met hem, want hij moet natuurlijk tekenen, naar de bank ga met de taxi en dat zij de brief per fax er ook heen stuurt. Ik neem een spurt van 500 meter in 40 graden en vind Johan aan de haven kant met Daffie voor het hek. Wat een super gezicht hem weer te zien. Een taxi aangehouden en samen met Johan richting bank. Natuurlijk staan dan alle stoplichten op rood en is er een file maar om 14.50 uur rennen we naar binnen en achter ons gaat de deur op slot. Poehhhhhhhh. En inderdaad ligt de fax er en gaat de jonge dame daar eindelijk aan het werk. Een lijst moet ingevuld, of we een magnetron een wasmachine en afwasmachine in de camper hebben !!!!!!!!!! nee nee nee. Is het dan wel een camper ???? jajajajajajajaja. Uiteindelijk met een schuddend hoofd geeft ze ons de sticker waarmee we dan 10 jaar !!!!! in Mexico kunnen rondrijden. Weer een taxi en terug naar de haven. Hier wordt er nog eens goed naar de papieren gekeken en we mogen instappen en rijden Mexico in. Intussen heb ik ook via internet contact gehad met een verzekeraar en hebben we zelfs dat geregeld. Geen auto verzekering maar rijbewijs verzekering, nu mogen we beide ieder voertuig besturen en die is dan verzekerd, een mooi systeem en dat voor 90 dollar pp per jaar. Ook die even een mail gedaan dat we gaan rijden en de verzekering moet ingaan. Intussen 17 uur, een plekje zoeken en dat lukt nadat we 1 keer zijn weggestuurd. Dan maken we Daffie open……….. jeetje bah bah bah, nee geen rotzooi maar een temperatuur van 50 graden met een luchtvochtigheid van 95% komt ons tegemoet. Alles open en we krijgen de temperatuur naar 32 graden terug maar niet lager want dat is om 24 uur ook de buiten temperatuur. Maar wat zijn we blij Daffie heel en gezond weer terug te hebben.!!!!! We proberen het bed in te gaan maar de matrassen en kussens zijn bloedje heet dus al met al hebben we een erg korte nacht.
We gaan verder, er is besloten dat we niet naar Mexico stad gaan maar naar Housten USA. De afstand maakt weinig uit maar de vluchten van daaruit zijn een stuk voordeliger en we kunnen met engels terecht. Dat is gemakkelijker voor als we met Boomertje terug komen. Wat missen we dat knoeffeltje, alle anderen ook hoor maar…….. we toeren door een prachtig landschap en passeren de kreeftskeerkring. De tropen zijn we dus weer uit maar de temperatuur is niet gedaald alleen maar hoger geworden. Maar na een tijdje gaan we stijgen en uiteindelijk komen we op 2800 meter uit en het is heerlijk buiten. Dus brouwen we er een eind aan voor vandaag en genieten nog een paar uurtje van de heerlijke temperatuur.
We willen opschieten vandaag en besluiten de tolweg te nemen, nu dat hebben we geweten. Frankrijk is er goedkoop bij maar we zetten 600 kilometer op de teller. Helaas zijn we intussen alweer gedaald naar 1000 meter en is de temperatuur weer erg hoog maar gelukkig blaast de wind gigantisch dus is het uit te houden.
Weer een lange rit en de temperatuur is zo hoog dat we door blijven rijden en uiteindelijk voor de grens met de USA staan. Hier duurt het een tijdje want we moeten samen met alle Mexicanen in de rij voor een visum. Maar om 19.30 uur is het zover, Daffie is door het röntgen apparaat geweest, ik heb de koelkast leeg kunnen halen ( mag allemaal niet ingevoerd worden !!!! ) en dan opzoek naar een plekje. We komen bij een grote truckstop voorbij die bijna leeg is en vragen of we mogen overnachten, natuurlijk …… geen probleem. Het is bloedje heet, in de unit nog steeds een dikke 40 graden. We nemen een hapje te eten van wat er nog over is maar smaken, nee dat doet het echt niet. Johan gaat aan de wandel en vind bij het restaurant een wifi apparaat, dus de computer onder de arm en daarheen. We hebben ons daar vermaakt tot 1 uur in de nacht en duiken het bed in met 35 graden op de thermometer.
We gaan richting Houston, niet zo’n erg lange rit. maar we moeten wel op zoek naar een camping of iets dergelijks. Nu hebben we van andere reizigers de kaarten voor de GPS van Amerika gekregen en die gisteren avond op de GPS gezet. Dus ik snuffel dat ding af en vind een camping ( RV park, recreation vehicle park) en we toeren daarheen. We worden hartelijk welkom geheten en krijgen een plaatsje toegewezen. Geen Full Hook Up zoals ze dat hier noemen, want we gebruiken geen 50 ampère !!!!!!! aan stroom. Iedereen heeft hier minstens 1 airco op zijn dak staan. Ze kijken ons meewarig aan en wensen ons sterkte de rest van de dag en de nacht. Het is een grote sauna hier, 45 graden met een luchtvochtigheid van 90 tot 95%. Bahh.
Na een erg warme nacht, aan de computer, we hebben wifi en willen dus een vlucht naar huis boeken. Nu het heeft wat voeten in de aarde. Het blijkt dat we niet in Amerika kunnen kopen want onze creditkaart wordt niet geaccepteerd als je geen adres in Amerika of Canada hebt. Er wordt door een Amerikaanse mede kampeerder zelfs zijn credit kaart aangeboden, we hebben tot nu toe hier erg positieve ervaringen met de Amerikanen. Deze man belt ook nog ongeveer een uur voor ons in het rond of er ergens een oplossing is. Maar nee, geen mogelijkheid. Dus dan maar een Nederlandse organisatie waar we wel met creditkaart kunnen betalen. We vinden een leuke aanbieding maar helaas, ze hebben een storing in hun programma en kunnen we niet boeken. Shit, weer verder zoeken, we krijgen uiteindelijk een ticket van Continantal Airlines te pakken voor een redelijke prijs en kunnen zowaar een e-ticket bestellen en ook nog betalen. Jeetje wat een dag, want intussen is het 15.30 uur geworden en we hadden langzamerhand het idee dat we hier niet meer weg zouden komen. Zo 1 probleem opgelost. Morgen de volgende, een stalling voor Daffie.
Vandaag op pad voor een stalling. We moeten Housten in, een verry big city !!!!! we moeten een storige ( opslagplaats ) vinden. Die zitten in iedere grote stad volgens de gegevens. We hebben er 1 op het oog die vlak bij het vliegveld ligt. Met de GPS in de hand loods ik Johan door de stad en we vinden, uiteindelijk 2 uur rijden en 70 kilometer verder de storige. Nee, geen plek, we zitten vol. Nu hebben we er onderweg nog meer gezien dus gaan we die af. Een van de laatste zegt een plekje te hebben maar die is zo klein dat we twijfelen. Maar we spreken hem maar af, we hebben dan in ieder geval wat. Terug naar de camping nadat we een wal mart ( supergrote echte Amerikaanse supermarkt ) hebben aangedaan en wel 15 liter drinken hebben ingeslagen.
We worden weer van harte welkom geheten door verschillende kampeerders met van die grote mobiel homes. Het is weer gigantisch heet geworden intussen, weer bijna 40 graden en geen zuchtje wind vandaag. Ineens komt er een man op een golfkarretje naar ons toe gereden ( bijna iedereen heeft of zijn auto achter de camper hangen of een golfkarretje bij zich om mee rond te rijden). Deze man zegt dat die een aanbieding heeft voor ons, nu is ons al vaker aangeboden ( uit de grap) om van voertuig te ruilen maar hij heeft een heel ander voorstel. We krijgen van de camping uit een houten hut (chaletje) aangeboden ( voor niets !!!!! ) met AIRCO !!!!! wouououououw. We krijgen de sleutel in de hand gedrukt met de woorden snel de airco gaan aanzetten en afkoelen. Dat gedaan maar het is nog te heet erbinnen dus nog even terug naar Daffie, die arme ziel staat de hele dagen maar te koken in de zon. We krijgen nog wat aanloop, allemaal met een potje bier dus uiteindelijk is voor ons de wereld een doedelzak als we een hapje eten en dan naar onze koelkast gaan.
na een heerlijke koele nacht terug naar Daffie, we moeten aan het werk. Inpakken en schoonmaken. Hoe de mensen het hier uithouden met deze temperaturen we weten het niet. Iedereen is en gaat aan het werk en dat betekend ook gewoon buiten werk zoals bouwvakkers. Het zweet loopt ons lang het lichaam maar we schieten lekker op. Johan de cabine en rond de DAF en ik in de sauna. 43 graden binnen. De tassen zijn bijna gepakt, alleen de toiletartikelen nog, onder het bed is het schoon en de bedden lekker al op de “luchtstand” ( omhoog gekanteld tegen de wanden ). Dus de achterkant is klaar. Ik laat 2 trommels met was draaien en sta een beetje te kletsen met de eigenaar en die zegt ineens dat er ook een mogelijkheid is om Daffie hier te laten staan. Ik overleg met Johan en we vinden het beiden een erg goed idee. Dus we spreken dat af. Voor bijna dezelfde prijs als de stalling mag Daffie hier blijven staat en wordt die door iedereen in de gaten gehouden want ze zijn er allemaal gek mee.
Om 14.00 uur houden we het voor gezien, we nemen een douche en vertoeven de rest van de middag in onze koelkast.
na een heerlijke koele nacht terug naar Daffie, we moeten aan het werk. Inpakken en schoonmaken. Hoe de mensen het hier uithouden met deze temperaturen we weten het niet. Iedereen is en gaat aan het werk en dat betekend ook gewoon buiten werk zoals bouwvakkers. Het zweet loopt ons lang het lichaam maar we schieten lekker op. Johan de cabine en rond de DAF en ik in de sauna. 43 graden binnen. De tassen zijn bijna gepakt, alleen de toiletartikelen nog, onder het bed is het schoon en de bedden lekker al op de “luchtstand” ( omhoog gekanteld tegen de wanden ). Dus de achterkant is klaar. Ik laat 2 trommels met was draaien en sta een beetje te kletsen met de eigenaar en die zegt ineens dat er ook een mogelijkheid is om Daffie hier te laten staan. Ik overleg met Johan en we vinden het beiden een erg goed idee. Dus we spreken dat af. Voor bijna dezelfde prijs als de stalling mag Daffie hier blijven staat en wordt die door iedereen in de gaten gehouden want ze zijn er allemaal gek mee.
Om 14.00 uur houden we het voor gezien, we nemen een douche en vertoeven de rest van de middag in de koelkast. ’s Avonds weer bij Daffie, een hapje eten en natuurlijk weer de nodige aanloop met allemaal een potje koud bier. Weer een doedelzak avond !!!!
vanochtend de rest van de Daf schoonmaken, de badkamer met toilet en de rest poetsen en boenen. Het zweet loopt je gewoon van het hele lichaam. Maar in het badpak en dan ieder kwartier onder een koude douche, de enigste manier om het uit te houden. Om 13 uur is het klaar op de koelkast na, die moet vanavond als de laatste spullen op zijn nog gedaan. En binnen 5 minuten komen er donder wolken aan en het begint te hozen en de temperatuur daalt naar een “aangename” 34 graden. We nemen een lekkere boterham en duiken daarna, als de ergste regen is geweest onze koelkast weer in voor een siësta. Na het eten de koelkast nog schoonmaken en de dag is om.
We zijn allebei vroeg wakker en staan maar op. lekker onder de douche en dan weer naar de DAF. We hebben nog 2 bananen en maken daar maar het ontbijt van. We wandelen naar de receptie nadat we afscheid hebben genomen van Daffie. We nemen daar bij de koffiecorner een kop verse koffie en wachten op de taxi. Die is precies op tijd en het is een luxe Amerikaan met zelfs leren bekleding. We rijden lekker de carpool baan en in ruim een uur staan we op het vliegveld bij Continental Airlines. We kunnen onze tassen direct kwijt en moeten zelf elektronisch inchecken. Maar de instapkaarten komen uit de printer en aan de andere kant de labels voor de koffers. Oké ook weer geleerd. We gaan de controle door en omdat alles weer snel is gegaan en we geen file hebben gehad dankzij de carpool strook zijn we weer vroeg en moeten we ons 2 uurtjes vermaken.
We zijn bijna op weg naar huis, we hebben er zin in.
Om 15 uur is het instappen en we vertrekken voor een lange zit.

Zaterdag 4 augustus 2007
We landen om 9 uur Nederlandse tijd op Schiphol. Rob is al onderweg en om 10 uur ontmoeten we elkaar. Naar huis en daar is een grote verrassing, Boomer is er al !!! superrrrrr.
We zijn een beetje gaar maar we genieten van het huis en alles. Lekkere Hollandse producten die in huis zijn gehaald door Rob en ga zo maar door.