Banden te krijgen-kopen ?
Door: Diane
Blijf op de hoogte en volg Johan en Diane
29 Juli 2006 | Argentinië, Buenos Aires
Vragen? Stel ze op jadekoe@hetnet.nl
Voor foto’s zie http://www.mijnalbum.nl/Album=ZAORXVAR
In de plaats, waar weer eens veel Duitsers zich gevestigd hebben, is een bakker waar je heerlijk volkoren brood en schwartzwalder taart kunt kopen. We doen ons tegoed eraan. Daarnaast is het heerlijk weer eens te kunnen kletsen in een taal waarmee je je verstaanbaar kunt maken. Zelfs in het dorp zelf kun je redelijk met Duits terecht. De voetbal wedstrijd Argentinië tegen Duistland wordt gekeken met 7 Duitsers en 2 Argentijnen en is een gezellige boel, aansluitend een asado (bbq ) echt op zijn Argentijns. Een groot feest en gezellig. Maar ook hieraan komt een eind en we besluiten zaterdags weer te gaan rijden. We vinden achter in de middag een mooi plekje en instaleren ons aan het strand van een groot meer ( met zilt water ). Maar ook daar komt een eind aan en we vertrekken richting de Rio Parana. Hier willen we een natuurpark bezoeken die midden in de delta van deze rivier ligt.
Het park is super, maar alleen de boot waarmee je een tocht kunt maken door de delta is kapot, ze doen nog verwoede pogingen om het ding aan de praat te krijgen maar helaas. We wandelen maar een flink stuk maar de otters, bevers en water varkens krijgen we zo niet te zien. Jammer maar ….. het is nu eenmaal zo. Ook de dag erna geen boot dus gaan we maar verder. We moeten ergens Argentinië weer uit om de visums te verlengen en Uruguay is het dichtste bij, dus op naar Uruguay. In Concordia een verplichte camping stop om de huif te repareren die onderweg kapot gescheurd is. Dan de grens weer over en in Uruguay zoeken we een camping voor een paar dagen om weer terug naar Argentinië te kunnen. We vinden een camping naar europesche maatstaven en instaleren ons daar. Er is zelfs kabel tv. Niet dat we daar iets aan hebben, alleen Spaans en Portugees sprekende zenders, we hadden op een engels sprekende zender gehoopt. Maar als er nieuws is dan zien we het wel en kunnen we de tekst ’s avonds horen bij de wereldomroep. Het is wel super want er zijn wel verschillende zwembaden ( 6 stuks ) met thermaal water.
Dan zijn de buurtjes bezig om uit hun camper de motor uit te bouwen, Johan is natuurlijk nieuwsgierig en gaat kijken. Ze willen de grote mercedes motor eruit tillen maar dat lukt niet. Dan onze kettingtakel erbij en yes, hij gaat. Deze motor wordt morgen naar Montevideo gebracht voor reparatie. Een van de zuigers is kapot. Maar door dat alles worden we uitgenodigd om een biertje te komen drinken alleen hebben ze geen bier maar whisky en wijn. Dus Johan aan de whisky en ik aan de wijn. Op de bbq liggen dan al oa 2 gordeldieren te roosteren, de verse pasta is al gemaakt en een ander gerecht met uien, wortel, tomaat aardappels en fazant al klaar. Er wordt automatisch gedekt voor ons en dan moeten we eraan geloven, ……. Gordeldier…. Oeps. Maar hij smaakt niet slecht, een beetje naar kalkoen. Als we eindelijk afscheid nemen en ze hebben onze DAF helemaal bekeken word er gezegd dat het avondeten om 22.00 uur klaar is. Jeetje nog een keertje eten bij de buren. Er staat milanese ( schitsel ) op het menu, vis, papas fritas ( patat ). Milanese is echter altijd een verrassing want je hebt kip, varken, rund, kalkoen enz. maar wij worden verrast met nandoe ( een kleine soort struisvogel )milanese. Het blijkt dat de zoon, 21 jaar, gisteren aan het jagen is geweest en de dieren die we vandaag eten allemaal geschoten heeft. ( niet bij nadenken ). De vaders hebben gevist dus dat zijn de maaltijden voor vandaag. Al met al wordt het erg laat, om 1.30 uur vertrekken we naar de DAF en rollen moe het bed in. Het is vermoeiend, een grote groep als je dat al een tijd niet meer gewend bent en dan het praten, zoeken naar worden om elkaar te verstaan. Er zijn wel 2 jonge dames die een klein beetje engels spreken en wij dan een mini beetje Spaans intussen.
De volgende ochtend wordt de “camper” afgesleept naar een parkeerplaats waar die tot september blijft staan, ze komen dan terug voor vakantie en komen dan met de motor weer terug. Een raar idee, met een complete camper op vakantie gaan en alleen met je motor terug komen en vise versa. Maar het blijkt dus dat de complete groep, 3 broers met vrouwen en kinderen, allemaal weer vertrekken en we worden van harte uitgenodigd om bij hun langs te komen in Montevideo. Het vertrek gaat gepaard met het nodige zoenen, wat hier heel gebruikelijk is, maar wij moeten er wel aan wennen. Als je een uurtje met elkaar hebt gepraat, wat toch wel redelijk snel gebeurt in deze landen, wordt er bij afscheid bijna altijd gelijk gezoend.
Maar aan alles komt een eind. We hebben alle (6) zwembaden gehad en zijn super schoon geweekt dus wordt het tijd om weer eens te vertrekken. We waren alleen maar naar Uruguay om de visums te verlengen. We rijden weer via Salto naar de Argentijnse grens en zijn ook daar weer vlot klaar, een half uurtje. Dan toeren we verder naar Concordia, waar we eerst weer boodschappen doen bij een grote super en dan door naar de camping waar we eerder hebben gestaan. Daar worden we weer met open armen ontvangen en we instaleren ons op ons eigen plekje. Morgen nog een dagje hier en dan maar weer eens verder.
Verder richting Buenos Aires. Een korte rit kwa kilometers, 130, maar kwa tijd een lange. Na ongeveer 30 kilometer begint de stad al en we willen echt in het centrum staan, hier hebben we GPS coördinaten. Het is toch sneller gegaan als verwacht en we trekken gelijk de wandelschoenen aan en gaan richting het roze gebouw. Het vroegere regeringsgebouw met daar tegenover het plein de 25e mayo ( mei) waar de dwaze moeders altijd demonstreren ( wat zoals we gehoord hebben nog regelmatig gebeurd ) dan verder richting de wijk San Telmo, hier is op zondag veel te doen. Een kunst/rommel/antiek markt en daarnaast veel Tango shows op de straat volgens de boeken informatie. En het is inderdaad genieten een drukte van jewelste maar echt lekker gezellig en heel veel te zien. Al met al wordt het een wandeling van 9,6 kilometer.
Na een redelijke nacht weer op pad. We laten ons naar het verste punt rijden door een taxi en bezoeken daar de begraafplaats waar Evita ( Eva Perron ) ligt. Het is indrukwekkend, de begraafplaats op zich al, allemaal kleine bouwwerkjes die als familie graven in gebruik zijn. En dan het graf van Evita, ergens doet je het wel wat als je het hele verhaal van Evita kent. Dan verder richting het theater Colon, een imposant bouwwerk uit 1908 met 2500 zit en 1000 staanplaatsen. De akoestiek is super. In de verte hebben we het volgende alweer gezien, de obelisk. We wandelen weer terug naar de DAF en de dag met 8,9 kilometer wandelen naast de taxi rit zit erop.
Vandaag staat het regeringsgebouw op de planning, Plaza del Congresso. Het gebouw is weer eens imposant maar ziet er erg slecht onderhouden uit. Grijs en grauw. Dus maar veder. Een echte winkelstraat in voor eens wat nieuwe kleding. We vinden een leuk klein winkeltje met heren kleding waar ze een ontzettend leuke jas in de etalage hebben hangen. Uiteindelijk komen we naar buiten met, jas, 2 broeken, 4 polo’s, 2 paar sokken en een trui. Bij de damesafdeling slaag ik met een afrits broek en 2 polo’s met een mooie bloes. En de dag is alweer voorbij. We kopen onderweg nog een gegrild haantje om te eten en vallen ’s avonds moe het bed in, vandaag was het weer een wandeling van een kleine 10 kilometer.
Nog 1 ding willen we bekijken en dat de wijk la Boca, van de voetballers inderdaad. We nemen een taxi, niet alleen voor de afstand maar het miezert, net zo erg dat je er doornat van wordt. Het is leuk om de wijk te bekijken maar erg toeristisch, ze willen zelfs geld hebben als je een foto van een gebouw wilt nemen. We wandelen de wijk door. Allemaal souvenir winkeltjes die allemaal hetzelfde verkopen. Maar de sfeer van de wijk hebben we geproefd en het aparte gezien. ( zie foto’s ). We besluiten dat het mooi is geweest op de boulevard en gaan richting de camping waar we al eens geweest waren. Van daaruit gaan we rustig plannen hoe we nu verder, richting het zuiden gaan. Daarnaast moeten we echt nkele banden erbij hebbben, we hebben eigenlijk geen reserve meer. Eens kijken wie we daarvoor aan de jas kunnen trekken.Als we op de camping aankomen ( 46 kilometer rijden van het oosten een stukje naar het zuiden en een rit van 2 uur!!) begint het te betrekken. Rond etenstijd een hoosbui van jewelste. We doen ons tv-tje aan met de mini antenne die we hebben en zien in het sneeuwbeeld dat het centrum en het oosten van Buenos Aires is geteisterd door maxi ( tennisbal grote ) hagelstenen. Bijna alle auto’s, bussen en taxi’s hebben de ruiten kapot en gigantische deuken in het dak enzo zitten. WAT HEBBEN WE EEN MAZZEL GEHAD !! we moeten er niet aan denken dat we de ruiten maar ook de zonnepanelen kapot hadden gehad. De hele nacht gaat het nog door met regenen en flinke onweersbuien.
We staan op met het zonnetje op het dak en lekkere temperatuur.
Vandaag een taxi voor de hele dag geregeld. We willen proberen de banden te krijgen. We hebben Michelin Argentinië wel een mail gedaan maar niets terug gehoord. De taxi chauffeur heeft al voor werk gedaan en adressen voor Michelin vrachtwagen leveranciers gezocht. We rijden naar het eerste adres en na wat heen en weer bellen blijkt dat hij morgen 3 banden leveren kan. !!!! maar de chauffeur vind de prijs nog te hoog. Op naar het 2e adres. Daar de dezelfde prijs. Nu een adresje in de achteraf straatjes van Buenos Aires en ja hoor 3 banden leverbaar !! super. We spreken af dat we zaterdag de banden op komen halen. Dan op weg voor nieuwe v-snaren en filters. De DAF is echt toe aan een olieverversing. Hier slagen we ook bijna helemaal voor alleen het diesel filter niet. Die wordt dus maar niet vervangen. Maar het belangrijkste hebben we en kunnen we verder rijden met goede banden en nieuwe olie. Een deze dagen alleen nog een zaakje vinden waar ze de olie kunnen verversen. Onderweg heel veel auto en andere voertuigen met kapotte ruiten en deuken gezien en bij de ruiten zaken lange file’s voor nieuwe ruiten ivm de hagelbui van gisteren.
Vandaag de oude kapotte banden eraf en uit elkaar halen, de binnenbanden en flappen zijn nog goed dus die houden we. De 2 oude banden kunnen weg en morgen dus mee naar de banden zaak. Dan de verhalen en foto’s voor internet klaar gemaakt, het zaakje zit hier bij de ingang van de camping aan de overkant van de straat, naast het supermarktje en poelier, groenteboer en slager. Gemakkelijk is dat hier toch. Dan inschrijven voor de camping ( we staan al 2 dagen maar dat maakt niet uit ). Dat is als ze je al kennen een heel ritueel met veel verhalen en vragen en mate ( soort thee, niet te zuipen vinden wij maar het hoort erbij ). Ook bij de supermarkt duurt het lang door de dingen die ze allemaal willen weten en vertellen. En voor we het weten is de dag alweer voorbij.
Voor foto’s zie http://www.mijnalbum.nl/Album=ZAORXVAR
In de plaats, waar weer eens veel Duitsers zich gevestigd hebben, is een bakker waar je heerlijk volkoren brood en schwartzwalder taart kunt kopen. We doen ons tegoed eraan. Daarnaast is het heerlijk weer eens te kunnen kletsen in een taal waarmee je je verstaanbaar kunt maken. Zelfs in het dorp zelf kun je redelijk met Duits terecht. De voetbal wedstrijd Argentinië tegen Duistland wordt gekeken met 7 Duitsers en 2 Argentijnen en is een gezellige boel, aansluitend een asado (bbq ) echt op zijn Argentijns. Een groot feest en gezellig. Maar ook hieraan komt een eind en we besluiten zaterdags weer te gaan rijden. We vinden achter in de middag een mooi plekje en instaleren ons aan het strand van een groot meer ( met zilt water ). Maar ook daar komt een eind aan en we vertrekken richting de Rio Parana. Hier willen we een natuurpark bezoeken die midden in de delta van deze rivier ligt.
Het park is super, maar alleen de boot waarmee je een tocht kunt maken door de delta is kapot, ze doen nog verwoede pogingen om het ding aan de praat te krijgen maar helaas. We wandelen maar een flink stuk maar de otters, bevers en water varkens krijgen we zo niet te zien. Jammer maar ….. het is nu eenmaal zo. Ook de dag erna geen boot dus gaan we maar verder. We moeten ergens Argentinië weer uit om de visums te verlengen en Uruguay is het dichtste bij, dus op naar Uruguay. In Concordia een verplichte camping stop om de huif te repareren die onderweg kapot gescheurd is. Dan de grens weer over en in Uruguay zoeken we een camping voor een paar dagen om weer terug naar Argentinië te kunnen. We vinden een camping naar europesche maatstaven en instaleren ons daar. Er is zelfs kabel tv. Niet dat we daar iets aan hebben, alleen Spaans en Portugees sprekende zenders, we hadden op een engels sprekende zender gehoopt. Maar als er nieuws is dan zien we het wel en kunnen we de tekst ’s avonds horen bij de wereldomroep. Het is wel super want er zijn wel verschillende zwembaden ( 6 stuks ) met thermaal water.
Dan zijn de buurtjes bezig om uit hun camper de motor uit te bouwen, Johan is natuurlijk nieuwsgierig en gaat kijken. Ze willen de grote mercedes motor eruit tillen maar dat lukt niet. Dan onze kettingtakel erbij en yes, hij gaat. Deze motor wordt morgen naar Montevideo gebracht voor reparatie. Een van de zuigers is kapot. Maar door dat alles worden we uitgenodigd om een biertje te komen drinken alleen hebben ze geen bier maar whisky en wijn. Dus Johan aan de whisky en ik aan de wijn. Op de bbq liggen dan al oa 2 gordeldieren te roosteren, de verse pasta is al gemaakt en een ander gerecht met uien, wortel, tomaat aardappels en fazant al klaar. Er wordt automatisch gedekt voor ons en dan moeten we eraan geloven, ……. Gordeldier…. Oeps. Maar hij smaakt niet slecht, een beetje naar kalkoen. Als we eindelijk afscheid nemen en ze hebben onze DAF helemaal bekeken word er gezegd dat het avondeten om 22.00 uur klaar is. Jeetje nog een keertje eten bij de buren. Er staat milanese ( schitsel ) op het menu, vis, papas fritas ( patat ). Milanese is echter altijd een verrassing want je hebt kip, varken, rund, kalkoen enz. maar wij worden verrast met nandoe ( een kleine soort struisvogel )milanese. Het blijkt dat de zoon, 21 jaar, gisteren aan het jagen is geweest en de dieren die we vandaag eten allemaal geschoten heeft. ( niet bij nadenken ). De vaders hebben gevist dus dat zijn de maaltijden voor vandaag. Al met al wordt het erg laat, om 1.30 uur vertrekken we naar de DAF en rollen moe het bed in. Het is vermoeiend, een grote groep als je dat al een tijd niet meer gewend bent en dan het praten, zoeken naar worden om elkaar te verstaan. Er zijn wel 2 jonge dames die een klein beetje engels spreken en wij dan een mini beetje Spaans intussen.
De volgende ochtend wordt de “camper” afgesleept naar een parkeerplaats waar die tot september blijft staan, ze komen dan terug voor vakantie en komen dan met de motor weer terug. Een raar idee, met een complete camper op vakantie gaan en alleen met je motor terug komen en vise versa. Maar het blijkt dus dat de complete groep, 3 broers met vrouwen en kinderen, allemaal weer vertrekken en we worden van harte uitgenodigd om bij hun langs te komen in Montevideo. Het vertrek gaat gepaard met het nodige zoenen, wat hier heel gebruikelijk is, maar wij moeten er wel aan wennen. Als je een uurtje met elkaar hebt gepraat, wat toch wel redelijk snel gebeurt in deze landen, wordt er bij afscheid bijna altijd gelijk gezoend.
Maar aan alles komt een eind. We hebben alle (6) zwembaden gehad en zijn super schoon geweekt dus wordt het tijd om weer eens te vertrekken. We waren alleen maar naar Uruguay om de visums te verlengen. We rijden weer via Salto naar de Argentijnse grens en zijn ook daar weer vlot klaar, een half uurtje. Dan toeren we verder naar Concordia, waar we eerst weer boodschappen doen bij een grote super en dan door naar de camping waar we eerder hebben gestaan. Daar worden we weer met open armen ontvangen en we instaleren ons op ons eigen plekje. Morgen nog een dagje hier en dan maar weer eens verder.
Verder richting Buenos Aires. Een korte rit kwa kilometers, 130, maar kwa tijd een lange. Na ongeveer 30 kilometer begint de stad al en we willen echt in het centrum staan, hier hebben we GPS coördinaten. Het is toch sneller gegaan als verwacht en we trekken gelijk de wandelschoenen aan en gaan richting het roze gebouw. Het vroegere regeringsgebouw met daar tegenover het plein de 25e mayo ( mei) waar de dwaze moeders altijd demonstreren ( wat zoals we gehoord hebben nog regelmatig gebeurd ) dan verder richting de wijk San Telmo, hier is op zondag veel te doen. Een kunst/rommel/antiek markt en daarnaast veel Tango shows op de straat volgens de boeken informatie. En het is inderdaad genieten een drukte van jewelste maar echt lekker gezellig en heel veel te zien. Al met al wordt het een wandeling van 9,6 kilometer.
Na een redelijke nacht weer op pad. We laten ons naar het verste punt rijden door een taxi en bezoeken daar de begraafplaats waar Evita ( Eva Perron ) ligt. Het is indrukwekkend, de begraafplaats op zich al, allemaal kleine bouwwerkjes die als familie graven in gebruik zijn. En dan het graf van Evita, ergens doet je het wel wat als je het hele verhaal van Evita kent. Dan verder richting het theater Colon, een imposant bouwwerk uit 1908 met 2500 zit en 1000 staanplaatsen. De akoestiek is super. In de verte hebben we het volgende alweer gezien, de obelisk. We wandelen weer terug naar de DAF en de dag met 8,9 kilometer wandelen naast de taxi rit zit erop.
Vandaag staat het regeringsgebouw op de planning, Plaza del Congresso. Het gebouw is weer eens imposant maar ziet er erg slecht onderhouden uit. Grijs en grauw. Dus maar veder. Een echte winkelstraat in voor eens wat nieuwe kleding. We vinden een leuk klein winkeltje met heren kleding waar ze een ontzettend leuke jas in de etalage hebben hangen. Uiteindelijk komen we naar buiten met, jas, 2 broeken, 4 polo’s, 2 paar sokken en een trui. Bij de damesafdeling slaag ik met een afrits broek en 2 polo’s met een mooie bloes. En de dag is alweer voorbij. We kopen onderweg nog een gegrild haantje om te eten en vallen ’s avonds moe het bed in, vandaag was het weer een wandeling van een kleine 10 kilometer.
Nog 1 ding willen we bekijken en dat de wijk la Boca, van de voetballers inderdaad. We nemen een taxi, niet alleen voor de afstand maar het miezert, net zo erg dat je er doornat van wordt. Het is leuk om de wijk te bekijken maar erg toeristisch, ze willen zelfs geld hebben als je een foto van een gebouw wilt nemen. We wandelen de wijk door. Allemaal souvenir winkeltjes die allemaal hetzelfde verkopen. Maar de sfeer van de wijk hebben we geproefd en het aparte gezien. ( zie foto’s ). We besluiten dat het mooi is geweest op de boulevard en gaan richting de camping waar we al eens geweest waren. Van daaruit gaan we rustig plannen hoe we nu verder, richting het zuiden gaan. Daarnaast moeten we echt nkele banden erbij hebbben, we hebben eigenlijk geen reserve meer. Eens kijken wie we daarvoor aan de jas kunnen trekken.Als we op de camping aankomen ( 46 kilometer rijden van het oosten een stukje naar het zuiden en een rit van 2 uur!!) begint het te betrekken. Rond etenstijd een hoosbui van jewelste. We doen ons tv-tje aan met de mini antenne die we hebben en zien in het sneeuwbeeld dat het centrum en het oosten van Buenos Aires is geteisterd door maxi ( tennisbal grote ) hagelstenen. Bijna alle auto’s, bussen en taxi’s hebben de ruiten kapot en gigantische deuken in het dak enzo zitten. WAT HEBBEN WE EEN MAZZEL GEHAD !! we moeten er niet aan denken dat we de ruiten maar ook de zonnepanelen kapot hadden gehad. De hele nacht gaat het nog door met regenen en flinke onweersbuien.
We staan op met het zonnetje op het dak en lekkere temperatuur.
Vandaag een taxi voor de hele dag geregeld. We willen proberen de banden te krijgen. We hebben Michelin Argentinië wel een mail gedaan maar niets terug gehoord. De taxi chauffeur heeft al voor werk gedaan en adressen voor Michelin vrachtwagen leveranciers gezocht. We rijden naar het eerste adres en na wat heen en weer bellen blijkt dat hij morgen 3 banden leveren kan. !!!! maar de chauffeur vind de prijs nog te hoog. Op naar het 2e adres. Daar de dezelfde prijs. Nu een adresje in de achteraf straatjes van Buenos Aires en ja hoor 3 banden leverbaar !! super. We spreken af dat we zaterdag de banden op komen halen. Dan op weg voor nieuwe v-snaren en filters. De DAF is echt toe aan een olieverversing. Hier slagen we ook bijna helemaal voor alleen het diesel filter niet. Die wordt dus maar niet vervangen. Maar het belangrijkste hebben we en kunnen we verder rijden met goede banden en nieuwe olie. Een deze dagen alleen nog een zaakje vinden waar ze de olie kunnen verversen. Onderweg heel veel auto en andere voertuigen met kapotte ruiten en deuken gezien en bij de ruiten zaken lange file’s voor nieuwe ruiten ivm de hagelbui van gisteren.
Vandaag de oude kapotte banden eraf en uit elkaar halen, de binnenbanden en flappen zijn nog goed dus die houden we. De 2 oude banden kunnen weg en morgen dus mee naar de banden zaak. Dan de verhalen en foto’s voor internet klaar gemaakt, het zaakje zit hier bij de ingang van de camping aan de overkant van de straat, naast het supermarktje en poelier, groenteboer en slager. Gemakkelijk is dat hier toch. Dan inschrijven voor de camping ( we staan al 2 dagen maar dat maakt niet uit ). Dat is als ze je al kennen een heel ritueel met veel verhalen en vragen en mate ( soort thee, niet te zuipen vinden wij maar het hoort erbij ). Ook bij de supermarkt duurt het lang door de dingen die ze allemaal willen weten en vertellen. En voor we het weten is de dag alweer voorbij.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
