Vuurland

Voor FOTO’s zie http://www.mijnalbum.nl/Album=ZAORXVAR 05/01/06 tot 12/08/06
http://www.mijnalbum.nl/Album=HFAPMCOG vanaf 20/09/06

Onze andere website http://home.hetnet.nl/~f2hjadekoe74/

Mensen die vragen hebben stel deze dan op ons mailadres jadekoe@hetnet.nl
Maar ook een gewone, alledaagse mail uit Nederland, genieten we van.

Na een paar rust en klus dagen gaan we weer op pad. Het zuidelijkste punt begint nu toch wel in zicht te komen. Maar er is nog veel te zien.
Vandaag even de stad in, brood halen en mail kijken. We hebben ook maar weer afgetankt, kunnen we tenminste geen problemen krijgen als de diesel weer op de “bon” is. We kijken nog even bij een replica van een oude boot en we worden zoals gebruikelijk gelijk weer aangesproken door Argentijnen. Maar met deze staan we zeker wel een half uur te kletsen, de zoon spreekt zeer goed engels. Maar uiteindelijk vertrekken we weer en rijden terug naar ons plekje. Het begint langzamerhand te betrekken en de toch al harde wind trekt nog verder aan. Op een gegeven moment zitten we zelfs in een echte zand / stof storm. We verplaatsen Daffie om de wind recht op de neus te hebben maar iedere keer draait die. Uiteindelijk proberen we dat 3 keer. We zitten binnen en zien het zand / stof gewoon uit de dakramen komen door de dwang ontluchting die daarin zit. De ontwerpers zouden dit eens mee moeten maken dan zouden ze vast wel iets anders bedenken. Daffie staat te schudden en te wiebelen, zelfs zo erg dat koken niet mogelijk is. Uiteindelijk wordt het toch wel erg bont en we gaan opzoek naar een plekje waar er iets beschutting is. Achter een dubbele rij met boompjes vinden we die en hier eten we uiteindelijk. Maar de echte storm is intussen alweer voorbij. Dus voor de 5e keer vandaag verplaatsen we Daffie en staan toch weer lekker voor de nacht.
Vandaag nog een keertje het dorp in, boodschappen internet ( een hele hele maar dan hele langzame verbinding ) en we hebben 1 van de computer adapters kapot en hebben een winkeltje gezien waar op staat pc reparatie, dus wie weet. We toeren langs de kust naar het plaatsje en Johan zet mij af bij het internet café en hij gaat richting pc winkeltje. Maar hij is snel weer terug, het stond wel buiten op het gebouw maar er zat een pizzeria in, nu en die hebben dus weinig verstand van pc’s, en wisten ook zo geen ander zaakje voor hem. Helaas moeten we maar ergens anders proberen, gelukkig hebben we nog een reserve adapter bij ons. Na een zit van 1,5 uur bij een pc en dan alleen een paar mails en de foto’s geplaatst gaan we richting supermarkt. Er naast zit een doe het zelf winkeltje en we gaan proberen een deurhaak te krijgen, dan kan de deur op een kier open blijven mocht de wind ineens gaan draaien. Leuk is dat, iemand iets uitleggen wat je wilt hebben als je de taal niet spreekt. Maar met de uitleg met de deur in de hand kom je een eind en ja hoor hij komt met deurhaken aan, 3,5 peso ( nog geen 1 euro ), wat een wereld bedrag. Dan de levensmiddelen, de kersttijd komt er hier ook al aan en we vinden een kerstbrood wat we kennen, panatone wordt het in Spanje genoemd. Dat kochten we altijd als we naar Marokko gingen. Lekkkkker !!
Vandaag toch maar weer verder, gisteren avond is het gaan betrekken en hebben we een paar regendruppels gehad maar gelukkig niets ernstigs want bij veel regen was het …. Ja hoor weer glibberen geweest. Maar als we opstaan stormt het gigantisch. We beginnen aan de rit, Daffie heeft het erg moeilijk, de wind pal tegen. In zijn 4e versnelling kan die net de 50 kilometer per uur vasthouden. Bij een plasstop doen we met onze stomme koppen de beide deuren open en de wegenkaarten waaien weg. Nu je hebt ons denk ik niet zo vaak zo hard zien lopen achter die dingen aan maar we hebben ze nog. Wel een beetje gehavend. Als we het natuurpark in willen rijden komen er net parkrangers naar buiten en die sluiten de hele boel af. Wat is dat nu weer, het blijkt dat het park tot begin december gesloten is, waarom…. Dat kunnen we niet begrijpen. Nu hebben we met deze wind niet veel zin meer om te rijden en een klein stukje terug hebben we zo’n grote estancia ( boerderij ) gezien. We rijden terug en ik vraag in mijn beste Spaans of we mogen staan voor een nachtje en ja hoor we worden welkom geheten en we worden naar een leuk plekje gedirigeerd. Daffie staat zelfs een beetje uit de wind met zijn neusje achter een rij met bosjes. We gaan verder lekker onderuit voor de rest van de middag, morgen weer een dag, we laten ons verrassen of de wind dan weer naar “normale” patagonische sterkte terug is.
Intussen is de temperatuur om 17 uur nog maar 10 graden en voor dat we naar bed gaan is die gedaald tot 4 graden. We zeggen uit de grap tegen elkaar we krijgen vast een witte kerst vannacht.
Vannacht was de wind lekker rustig maar bij het opstaan is die alweer orkaan kracht, de temperatuur is rond het vriespunt geweest maar het heeft niet gesneeuwd. We besluiten toch maar weer een stukje te rijden maar het is hetzelfde als gisteren. Daffie, in de 4e versnelling en dan met de wereld snelheid van 50 kilometer hobbelen we verder. Dan, iets wat we gehoopt hadden nooit te krijgen …………. Een vrachtwagen tegenligger met lege oplegger, nu ja een bijna lege oplegger, en van die oplegger komt een grote moer met een gigantische klap tegen, gelukkig het raamrubber. Maar er zit een flinke spin in het raam. We stoppen en plakken het geheel met plakband aan de buiten en binnenkant horizontaal en vertikaal. Maar met iedere windstoot zien we de barsten verder kruipen. We plakken zelfs nog een stuk erbij maar het helpt niet.
We vinden een redelijk plekje een beetje uit de ergste wind en houden het gezien voor vandaag. We lopen op de plek nog een beetje en zien een hek met een slot erop waarachter een uitgebrand restaurantje. Als we achter in de middag nog even een frisse neus halen worden we aangesproken door een oudere man, het blijkt dat er achter het hek toch een camping is en hij vraagt of we daar niet willen staan. We kijken eerst even en het plaatsje waar we zouden kunnen staan is nog meer wind vrij als waar we staan. Dus verkassen we richting de camping. Ik moet weer tussen de cabine en unit staan om een stroomkabel omhoog te houden, zoals gebruikelijk kabels op 2,5 meter, maar het lukt. We bedenken dat we morgen hier maar blijven staan zodat we voorzorgsmaatregelen kunnen nemen, volière gaas voor de voorruit maken, zodat we van verdere schade aan de voorruit verschoont blijven.
We hebben onze cabine omgedoopt naar kippenhok, het is een vervelend gezicht tijdens het rijden. De barsten gaan ondanks het vele plakband gewoon verder en we moeten maar eens zien wat het gaat worden. Een nieuwe ruit, voor een Daf, dat lijkt ons een moeilijk iets worden.
Vandaag toch maar weer eens verder, net zoals de barsten in de ruit. Eerst gaat het nog goed maar na een paar kilometer krijgen we de wind weer tegen en ineens schiet een van de barsten ongeveer een halve meter verder, helemaal naar de andere kant van de ruit. Helaas pindakaas. We kakelen een beetje naar elkaar, het lijkt net alsof we in een kippenhok zitten met dat gaas ervoor. We doen nog wat inkoopjes, niet teveel want binnen een paar dagen gaan we Chili weer in, om vuurland te bereiken, en mogen we dus niets vers mee nemen. Daarnaast is smokkelen riskant omdat er goed gecontroleerd wordt.
Een mooie plek maar wel veel wind. Gisteren liepen we in een korte broek en t shirt vandaag weer de lange broek en een dikke trui. We hadden gelezen dat in de zomer de temperatuur schommelt tussen de 5 en 25 graden, we weten nu dat dat inderdaad zo kan zijn. Het is heel afhankelijk of er zon is, als die er is dan is het zo een dikke 20 graden maar is die weg, achter de wolken, dan zakt de temperatuur gelijk naar 5 tot 10 graden. Lange onderbroeken weer met dan ook zo’n koude wind die overal doorheen gaat. ‘s nachts is het bijna iedere keer rond het vriespunt, we zijn super blij met ons webasto kacheltje, die snorreld dan lekker door.
Verder weinig bijzonders vandaag overdag. ’s Avonds, het blijft op dit moment al licht tot 22 uur, gaan we achter een das of stinkdier aan, toen deze ons in de gaten had sprong die ongeveer een meter naar ons toe met de bek wijd open gesperd, griezelig gezicht. Daarnaast hebben we enkele mooie foto’s genomen van bloemen en vogels die hier overnachten.
We hebben de verse producten op en gaan richting Vuurland. De naam vuurland is ontstaan omdat de mensen hier vroeger altijd een vuurtje bij zich hadden om zich te warmen en de ontdekkers zagen dus altijd ergens wel vuurtje en zodoende is het vuurland gedoopt.
Eerst moeten we Argentinië verlaten en Chili in, de grensformaliteiten verlopen spoedig natuurlijk de nodige formulieren invullen en na de controle op verse producten, lades open, koelkast gecheckt en onder het bed gekeken, rijden we Chili in. Alles met alles een klein uurtje. Dan op naar het veerpontje om het vaste land te verlaten en naar het eiland vuurland over gezet te worden. Hier moeten we een kwartiertje wachten en genieten we van de capriolen van de zwart witte dolfijntjes die we ook al in Puerto Desseado gezien hebben. Dan de boot op en na een kwartiertje varen, de straat van Magalan over, en dat voor 50 euro !!!!!, zijn we op vuurland. De straat van Magalan is bekend om zijn doorgang van de Atlantische oceaan naar de Pacifische oceaan en de vele soorten dieren die er verblijven. We zijn benieuwd of we nog weer wat nieuws zien want we zijn de afgelopen maanden wel erg verwend met allerlei soorten dieren.
We zien een leuk plekje aan een riviertje en installeren ons voor de rest van de dag en de nacht. ’s Avonds 2 uur radio, wereldomroep, i.v.m. de verkiezingen.
Vannacht regen, we zijn benieuwd hoe de piste is. Maar dat valt mee hier, redelijk goed te rijden. Maar langzaam klaart het verder op en de zon laat zich lekker weer zien. We toeren over Vuurland, weides en nog eens weides met schapen. We willen naar Porvenir, want we moeten echt weer wat verse producten hebben, en een bank waar we geld kunnen pinnen of wisselen.
Wat willen we, nog verder rijden of een plekje zoeken hier pal aan de straat van Magallan. We besluiten het laatste en instaleren ons pal aan het water met een super uitzicht op bergen met eeuwige sneeuw aan de overkant op het vaste land. We genieten, buiten zittend, nog van spelende dolfijnen en dolfijnen die met een bootje mee zwemmen en duiken. De wind is vandaag ons weer goed gezind, geen patagonische wind maar een kalm briesje.
Vannacht weer regen en eerst bewolkt vanochtend daarna weer zonnig met stapelwolken. We hobbelen een kleine piste over die vroeger, toen er hier nog goud gewonnen werd gebruikt werd. We zien nog 1 plek waar nog steeds naar goud wordt gezocht maar daar mogen we niet verder. Deze piste is hier en daar heel erg slecht maar we genieten van de natuur, weer zo anders dan in Patagonië. Meer heuvels en echte groene graslanden. We hebben op de hoogste berg ( 529 meter hoog ) een prachtig uitzicht richting Povernir met de magallan straat erachter. Het vinden van een plekje met uitzicht is vandaag iets moeilijker, alles is afgezet met hekken, maar we vinden toch weer wat moois en houden het voor gezien.
vandaag willen naar het zuidelijkste puntje van het Chileense Vuurland, wat althans te berijden is. We gaan naar Lago Blanca. Volgens de boeken het mooiste meertje van Vuurland. En inderdaad, het uitzicht bij het meer is gigantisch maar ook de rit erheen was super. We hebben sinds 2 maanden geen bomen meer gezien en hier staan er weer duizenden. Echte bossen. We zoeken een mooi plekje en instaleren ons. We hebben uitzicht over de Darwin Cordilla, dat is althans de Chileense naam we weten niet wat Cordillera in het Nederlands is. Het betreft een bergketen met eeuwige sneeuw en gletsjers erop. Wie helpt ons uit de droom met de juiste naam ?? Het meer wordt gevoed door het smelten van deze gletsjers dus ijs en ijs koud maar een prachtig gezicht.
We gaan verder richting Rio Grande op Vuurland. Maar eerst weer de grenzen, eerst Chili uit en daar zien we aan de grens een overlander, een Amerikaan met een Unimog. Natuurlijk aan de klets en voor dat we het weten zijn we al een uur verder. Dan op naar de volgende grens, Argentinië in, ook daar lopen we elkaar weer tegen het lijf. Maar dan geven hun gas en zijn ze weg, we zien elkaar weer met de kerstdagen op de camping in Ushuaia. Wij toeren rustig verder en komen uiteindelijk in Rio Grande uit. Op zoek naar de toeristen info, die kunnen ons vast wel vertellen of er een wasserette is. Mensen wat is het druk, we zijn niets meer gewend, er is zelfs bijna geen parkeerplaats te vinden, zeker niet voor de DAF. Uiteindelijk zetten we Daffie ergens buiten het centrum en loop ik naar het kantoortje. Ja hoor een mooie plattegrond van de stad en een kruisje erop waar de wasserij is. Dan eerst nog even de eerste levensmiddelen voor vandaag en dan omkleden en alles in een zak en bij de wasserette achter de deur geschoven. 2 grote trommels vol !!! dan verder, we hebben ook een camping op de plattegrond staan en besluiten die te vereren met een bezoekje voor een paar nachten. Het is niet veel het terrein,, maar er zijn heerlijke schone douches en als alles mee zit zou die morgen ook weer internet moeten hebben, dat zou helemaal super zijn. We zetten Daffie weer eens aan het stroom, dan besparen we ook weer gas en diesel, waterkoker en elektrisch kacheltje, en genieten dan nog even van het uitzicht.