alweer verder

Voor FOTO’s zie http://www.mijnalbum.nl/Album=ZAORXVAR 05/01/06 tot 12/08/06
http://www.mijnalbum.nl/Album=HFAPMCOG vanaf 20/09/06

Onze andere website http://home.hetnet.nl/~f2hjadekoe74/

Mensen die vragen hebben stel deze dan op ons mailadres jadekoe@hetnet.nl
Maar ook een gewone, alledaagse mail uit Nederland, genieten we van.


Vandaag met heerlijk weer opgestaan, we kunnen zonder een trui of iets buiten zijn heeeeeerlijk. We toeren met niet al te veel wind richting Perito Moreno, de grootste nog groeiende gletsjer ter wereld. Wat we verwacht hebben is zo, we halen het niet. In de laatste plaats voor de moreno besluiten we te overnachten. Maar eerst tanken. Nu, deze keer wil het fout gaan, we staan in de rij bij de dieselafdeling en als we aan de beurt zijn worden we weggestuurd naar de overkant, dus al balen want een half uur wachten was het zeker. Dan maar weer in de rij bij de andere tank en daar willen ze ons na een wachtperiode van weer een half uur diesel voor toeristen, dus 2x de normale prijs, tanken. Helaas dat willen we niet. Dus eerst aardig proberen dan proberen om te kopen en dan een beetje boos dat het geen stijl is om zo met toeristen om te gaan enz. maar niets helpt. We besluiten om verder te rijden. We vinden een parkeerplaats waar we ons instaleren voor de rest van de middag en avond. We duiken de stad in en zoeken een internet café, die vinden we eerst niet maar wel een kantoor van San Cristobal, onze verzekeraar van de DAF hier in zuid Amerika. Hier stuiteren we naar binnen want onze verzekering loopt met enkele weken af. We worden welkom geheten, netjes in het Engels, en we leggen hun het e.e.a. uit. Ontzettend enthousiast gaan ze aan het werk. We betalen, naar hun verbazing, contant en zo… dat is geregeld. Naast het kantoor zit weer een buffet restaurant en die braakt een heerlijke lucht uit, zo erg dat we er niet langs kunnen lopen maar naar binnen verdwijnen en ons weer tegoed doen aan een heerlijk buffet. Voldaan lopen we achter in de avond weer naar Daffie terug en kunnen lekker nog even buiten zitten.
Vandaag, na het kopen van brood, op weg naar Perito Moreno. Een leuk ritje, bij de ingang van het park moeten we, zoals langzamerhand gebruikelijk, het 3 voudige betalen dan de Argentijnen. Maar je moet er wat voor over hebben. De laatste kilometers begint het flink te regenen en dat heeft de hele verder dag geduurd. We zijn nog wel even kort naar de Moreno wezen kijken maar veel was daar niet aan. De lens van de camera zat ook iedere keer onder de spetters. Dus we besluiten de dag maar af te wachten en niets te doen. ( wel saai hoor ). Het is rondom Daffie op de P een gekkenwerk met dagjes mensen die een parkeerplaatsje zoeken en dat is grappig om te zien. Maar achter in de middag keert de rust weer terug en hebben we met 3 andere campers de P helemaal alleen. ( dachten we ). Na het avondeten nog een potje yatzee en dan richting bed. We liggen er nog niet in of de eerste vrachtwagen met grote keien komt aan gereden. Nu denken we, het is bijna donker het zal zo wel klaar zijn dus gaan we gewoon het bed in. Maar uiteindelijk is de aanvoer van grote keien de hele nacht doorgegaan.
Na een gebroken nacht is het weer beter, er vallen gaten in de bewolking. We vertrekken naar de bovenste parkeerplaats ( waar we niet mochten overnachten ) en parkeren Daffie met een formidabel uitzicht op de gletsjer en gaan aan de wandel. Het is gigantisch om te zien EN te horen……. Ja, die ijsvlakte knalt erg regelmatig en dan niet zo’n klein knalletje maar een knal die door je hele lijf heen dreunt. Nu maar wachten tot er een stuk vanaf breekt met een grote plons. Maar de hele ochtend is ons dat niet gegund, wel verschillende kleinere stukken. En als we net besloten hebben dat het mooi is geweest en weer naar boven wandelen en we net niets kunnen zien krijgen we weer een knal met aansluitend een grote plons, het enigste wat we nog zien zijn grote golven. Dat hebben wij dus weer. Wel een beetje balen maar je veranderd er toch niets aan. Dan, na de lunch weer verder, terug naar El Calafate. We hebben nog een ander tankstation gezien onderweg naar de Moreno. We rijden het terrein op en willen tanken, jawel voor een gewone prijs. We onderhandelen met een van de jongens daar en hij spreekt af, vanavond om 20 uur terug komen en dan kunnen jullie voor normale prijs tanken. De baas is dan weg en als jullie mij dan 30 peso betalen kijk ik door de vingers. Dus misschien hebben we mazzel ??? vanavond zullen we het zien.
Gisteren avond is het gelukt met het tanken. Niet helemaal vlekkeloos, bij het afrekenen willen ze ineens 200 peso hebben, dan wordt ik een beetje boos en direct wordt het met oja sorry 100 peso, nee zeg ik 30 is afgesproken, dan maar 60 peso, nee nee, 30 peso. Maar hij blijft erbij, 60 peso. En hij wil dit bij het bedrag opzetten die ik met de creditkaart wil betalen. Nu wordt het me echt te gek, ik leg het te betalen bedrag voor de diesel contant neer en vraag of hij de 30 peso nog hebben wil. Nuja dat wil hij dan toch wel. Maar we hebben de tanks weer vol met diesel. Vandaag verder op weg richting Fitz Roy. We rijden met super weer en weinig wind richting dit natuurspektakel. De laatste 40 kilometer hebben we helaas toch nog even de wind, die intussen toch weer is aangetrokken tegen. Maar het was super rijden ook omdat we bijna geen piste te rijden hadden. We willen naar een klein meertje maar helaas een bruggetje voor maximaal 6 ton houd ons tegen. Dan maar in het laatste gehuchtje een plekje vinden en het is super geregeld. Bij het info centrum is een hele grote plaats gemaakt speciaal voor campers en tenten die vrij willen staan. We sluiten ons aan bij de meute die er al staat waaronder natuurlijk alweer verschillende bekenden. We halen de grote stoelen tevoorschijn en instaleren ons in de ZON !!! ja het kan langzamerhand weer, buiten in de zon zitten, jippie.
Na een super rustige nacht staan we op met stralende zon. Heerlijk, wat gaan we doen, wandelen of eerst aan het werk. Nu, het wordt het laatste. Ik keer Daffie van binnen eens weer binnenste buiten, gooi de dekbedden weer eens in de frisse lucht en Johan aan de andere klussen aan de buitenkant. De accu’s controleren want we hebben het idee dat we minder stroom hebben voor het huishoud gedeelte. Maar het water staat op bijna goed niveau, dus misschien het idee van ons en de olie, de olie in de bakken en ga zo maar door. Hij ziet er aan het eind van de klusjes dag niet uit. Dan nog even een reparatie bij Miek en Koos, mensen die we al eerder ontmoet hebben met een gehuurde camper. Die hebben hun waterpompje kapot en de koelkast komt er bij iedere rit uitzetten. Dus dat nog even en dan is de dag alweer om. Ik heb nog wel wandel info gehaald bij het infocentrum. Dus wie weet morgen aan de wandel als het weer mee blijft zitten.
Weer super weer, we kletsen wat en doen wat boodschapjes. Genieten van het weer zo vliegt de dag voorbij. Als we samen met de buurtjes aan de wijn zitten horen we de brandweer, spannendddddd!!. Hij komt dichterbij en rijdt zelfs vlak voor ons het terrein op. Wat is dat nu, we staan op en oeps…. Vlak bij ons brand het. Schandalig helemaal niet in de gaten gehad. Maar ze hebben het geheel snel onder controle met water en zand want de zandschofel is er ook bij. Die schept de hele boel nog eens om. Sensatie dus maar wel eng de hele boel is hier gigantisch droog. Nog een hapje eten en dan is het alweer bijna bedtijd.
Lekker uitslapen maar we zweten het bed uit, conclusie het is weer lekker buiten. We helpen een echtpaar dat we al verschillende keren geholpen hebben maar er is nu niets meer aan te doen. Hun accu is leeg maar zeer waarschijnlijk is de dynamo kapot. Dus ze halen de garage erbij en die komt tot dezelfde conclusie. Helaas is in dit gehucht geen nieuwe voorhanden ze worden gestart en ze vertrekken dus terug naar de grotere stad om daar te gaan proberen. Als we terug komen verteld Koos dat Miep vandaag jarig is ( Koos en Miep een NL echtpaar met een gehuurde Argentijnse camper ) dus aan de koffie. Ook zij hebben problemen dus weer aan het werk. De waterpomp doet het niet, en de huishoudaccu is leeg. Het pompje wordt door Johan gerepareerd en Koos start de motor om te zien of de accu wel geladen wordt. Helaas, niet dus de zekering blijkt kapot. We starten ons aggregaat en sluiten ze aan en langzaam laad het geheel weer op. Als dank worden we uitgenodigd voor het eten vanavond. BBQ mag hier niet ivm de droogte dus grillen we de super lapjes in de pan, lekkere bak sla erbij en genieten. Als toetje verse vruchten lekkerder kan het niet. En na nog een glas wijn duiken we het bed alweer in.
het weer ??? gewoon weer super. Johan gaat weer aan het werk met Daffie en ik de computer bijwerken van de afgelopen tijd. Daarna wil ik proberen de nieuwe harde schijf in gebruik te nemen. Alle foto’s van deze computer op de nieuwe schijf zetten. Het lukt allemaal en nu maar hopen dat de laptop weer een beetje vooruit te branden is. In de loop van de avond begint het donker te worden, nee niet normaal. Er ontwikkeld zich echt noodweer. Vanaf een uur of tien begint het te regenen, niet een bui maar het hoost. Daarnaast een knallend onweer, mensen wat een spektakel.
Na een rumoerige nacht met veel regen en onweer staan we op met regen, nog steeds flinke regen. Voor de natuur wel een weldaad. Voor ons wat minder, maar niets aan te doen. Maar vroeg in de middag begint het op te klaren en het weer hersteld zich weer helemaal. De mensen komen weer tevoorschijn het leven gaat weer door. De piste is een groot zwembad geworden en de auto’s nemen gewoon een aanloop hier en daar om erdoor heen te komen.
Alweer een loop dag. We wandelen wat af maar het allemaal de moeite waard. Verder nog wat aanklungelen bij Daffie en een klein wasje.
Na het eten vragen de Nederlandse buurtjes of we nog mee wandelen, een kleine wandeling naar boven naar een uitzichtpunt waar we ook de campers kunnen zien staan. En het is weer leuk, Daffie vanaf boven.
Johan gaat vandaag aan het werk met de webasto kachel, hij verbruikt erg veel stroom met het opstarten en we hebben het idee dat hij meer lawaai maakt bij het blazen. Er komt gigantisch veel stof uit dus hopen we maar dat alles weer oké is. Dan worden we aangesproken door een Nederlands echtpaar uit Den haag wat net met de bus is aangekomen. En zo kletsen we alweer een tijd weg. Dan nog een paar kleine dingen en de dag is alweer om.
Vandaag nog een geniet dag, de zon staat hoog aan de hemel en het is genieten. In de loop van de dag komen er weer een paar bekenden van ons aan. Nog even het dorpje in geweest bij de boekhandel, ze hadden engelse reisboeken en we zijn eigenlijk opzoek naar de Footprint zuid Amerika. Maar helaas iets teveel gevraagd. Dan de motor maar weer eens op daffie zetten, morgen gaat het nu echt weer eens verder.
Water innemen bij de parkrangers, de pot legen en nog even brood halen. Dan is intussen de rest van de camperaars wakker. Afscheid nemen en dan op weg. We toeren door een heuvelig landschap, op de beroemde route 40 (van oudsher de noord – zuid verbinding). Bij lago Cardiel zien we een leuk pistetje naar beneden gaan en besluiten het eens te proberen. Yep, een leuk plekje, zeker rustig dus instaleren we ons daar.
we verlaten ons super plekje en toeren verder richting verder. De hele dag piste, en in het park is het smal, de piste is personen auto breed maar we halen de gratis camping en genieten van het superuitzicht. Ja mensen we hebben weer een mazzel park, geen entree en dan nog gratis kamperen, super. We hebben vandaag alleen 50 kilometer om gereden voor diesel, de gewone tank was alweer bijna leeg en de verse levensmiddelen nagenoeg op. Nu staan er hier op de wegenkaart stipjes waarvan je verwacht dat dorpjes zijn met inkoop mogelijkheden maar dat is dus niet zo. Dan maar naar de eerste grote plaats en dan kunnen we meteen aftanken. Zo dus gedaan en geen geneuzel over de prijs van de diesel, we zijn dan ook die 25 kilometer van de toeristische route af gegaan, dat is misschien de oplossing om geen toeristen diesel te hoeven tanken.
De volgende dag, na het ontbijt aan de rol, we bezoeken verschillende uitzicht punten en wandelen een stuk. Daarna verder het park in, genietend van de uitzichten. Mensen wat is het weer mooi. Het is een van de kleinere parken ( “maar” 115.000 ha groot ).
We vinden aan het andere eind van het park weer een mogelijkheid om te kamperen en instaleren ons daar. We wandelen nog een stuk en dan maar weer eens aan de computer om alles bij te werken.