laatste dingen voor Bolivia

Voor FOTO’s zie http://www.mijnalbum.nl/Album=ZAORXVAR 05/01/06 tot 12/08/06
http://www.mijnalbum.nl/Album=HFAPMCOG 20/09/06 tot 30/01/07


nieuw fotoalbum :
http://www.mijnalbum.nl/Album=FFRTAFAN vanaf 30/01/2007

Our other website ( building the DAF ) :
Onze andere website http://home.hetnet.nl/~f2hjadekoe74/

Mensen die vragen hebben stel deze dan op ons mailadres jadekoe@hetnet.nl
Maar ook een gewone, alledaagse mail uit Nederland, genieten we van.

We hopen dat Ira haar sms heeft ontvangen anders nogmaals bij deze van harte gefeliciteerd !!
We gaan weer richting de Panam, we moeten naar Santiago de Chili voor onze webasto. Onderweg hebben we weer mazzel en vinden een Copec tankstation waar ook weer wifi is en we willen proberen het adres te lokaliseren waar de webasto dealer zit. Op deze P worden we aangesproken door een jonge Amerikaan die in deze omgeving werkt en vloeiend Chileens spreekt. Na een tijdje gekletst te hebben bied hij aan de webasto te bellen en meer info te krijgen. Het lukt hem maar wat blijkt, het is een kantoor en geen garage. Wel krijgt hij het voor elkaar een Duits sprekend persoon aan de telefoon te krijgen en we leggen hem voor wat ons probleem is. Hij zegt dat hij wel onderdelen kan bestellen. Hij gaat proberen te achterhalen wat het gloeispriraal kost en hoe lang het zal duren om het in Santiago te krijgen. We spreken af dat we morgen na 15 uur hem weer terug zullen bellen voor de nodige info.
We nemen afscheid van de Amerikaan, we krijgen nog een visite kaartje van hem met de woorden als er iets is wat hij kan doen, weer bellen of iets dergelijk kunnen we hem bellen of mailen. Super zo’n contact. We knorrelen nog een stuk verder en vinden dan een redelijk plekje om te overnachten.
we staan op met stralende zon, de temperatuur vliegt omhoog, heerlijk. We kunnen nog een klein stukje voordat we de stad Santiago bereiken. We gaan de autobaan af en tuffen een dorpje in. Erg toeristisch maar we vinden een goede plek, het blijkt de parkeerplaats van een voetbalveld te zijn maar lekker van de weg af en rustig. We lunchen en intussen is de temperatuur opgelopen tot een dikke 30 graden in de schaduw. Het moet niet te veel worden, ja we worden nog veeleisend. Johan houd een lekkere siësta en ik duik de computer maar weer eens in. alles goed bijwerken.
Na 15 uur bellen met Webasto Santiago. Helaas ze kunnen niets voor ons betekenen, er kunnen zelfs geen onderdelen besteld worden als we de nummers voor de onderdelen niet hebben. Een beetje teleurgesteld hangen we de telefoon op en besluiten dan de webasto de webasto te laten en als we dan de kou in gaan de gaskachel maar te gebruiken. Behh jammer. Achter in de middag een flinke knal, wat blijkt, de voorruit, we hadden eerst alleen barsten van links naar rechts maar nu ook 2 van boven naar beneden. Daffie heeft met de neus in de zon gestaan en waarschijnlijk is de zon te veel geweest voor de ruit.
We rijden verder noordwaarts en duiken Santiago in. De doorgaande weg gaat er dwars doorheen. De bewegwijzering is goed en we hebben daardoor geen problemen. Maar wat een smog hangt er, een bruin grauwe deken over de hele stad jammer want het uitzicht vanuit het centrum richting het Andes gebergte kan ontzettend mooi zijn. We doen nog even wat boodschapjes en trappen dan Daffie weer goed aan, de autobaan op. Het schiet lekker op en om 16 uur besluiten we bij een Copec pronto ( wifi ) de mail nog even te bekijken en bellen we Rob eens uitgebreid via Skype, anderen die we bellen zijn helaas niet thuis. We parkeren Daffie achter op de P en houden het gezien voor vandaag. De wind vanaf de Pacific is fris dus de temperatuur, ondanks de brandende zon lekker.
Vandaag willen we weer opschieten en we besluiten de autobaan te volgen. Achter in de middag nemen we op goed geluk een afslag en vinden een lekker plekje om te overnachten bij een dorpje, aan het strand. We strekken nog even de benen met een wandeling langs het water en dan is de dag weer om maar we hebben flinke afstand afgelegd.
Vandaag verder op de Panam, de weg gaat van de kust af en het binnenland een stuk in, daardoor een paar flinke klimmen. 2 keer over naar een dikke 1200 meter. Dan een afstand van enkele honderden kilometers over een vlak stuk, wel op ruim 600 meter. Maar mensen wat een hitte, we rijden namelijk het begin van de Atacama woestijn. We hadden het vandaag niet zo erg gek willen maken kwa kilometers maar we besluiten door te rijden. In de unit is het op dit moment, 14 uur, 45 graden en er is nagenoeg geen wind. Uiteindelijk ’s Avond om 19.30 uur duiken we weer naar beneden richting de kust en vinden we dan eindelijk een koel plekje aan de Pacific.
vandaag niet zo erg veel kilometers, na de afgelopen dagen waarin we een dikke 1200 kilometer naar het noorden op de teller gezet hebben. Het weer is wel aanzienlijk beter geworden, bijna te heet. Maar aan de kust is het erg goed te doen. We zoeken een mooi plekje en rijden ons zelfs een keertje vast, de weg ( piste ) was op. Maar……
’s Middags zien we een leuk plekje aan de zee en parkeren Daffie wel met de neus in de zon maar dekken de voorruit af met een grote lap zodat de zon niet meer schade kan aanrichten.
De luifel zit weer aan de verkeerde kant en we maken een luifeltje van het windscherm wat we bij ons hebben. Ik de computer bijwerken en Johan even lekker onderuit. Daarna nog een duik in de Pacific en genieten van het uitzicht. De pelikanen duiken weer voor onze neus het water in en uit, een prachtig gezicht.
vandaag toch maar weer verder, we toeren met een ontzettend mooi uitzicht over de Pacific naar het noorden. We hebben van Chilenen een interessante slinger gekregen en willen die eens bekijken. Mensen wat een pracht, het park heet Pan Azucar ( suiker hoed/berg ). We vinden een prachtige plek en besluiten het voor vandaag gezien te houden.
Eerst nog een stukje langs de kust, het park uit, dan weer een slinger het binnenland in. Echte woestijn, er is geen mini struikje te zien. Gelukkig zit de zon achter een lichte sluier bewolking dus valt de temperatuur mee. Dan zoeken we toch weer de kust op en rijden door een erg armoedig gehuchtje. Hier willen we liever niet overnachten, we besluiten nog een stukje verderop te proberen en vinden toch een mooi plekje voor de nacht. In het gehuchtje bekijken we nog even de oude salpeter-trein, deze locomotief trok in het begin van de vorie eeuw het salpeter vanuit de mijn in het binnenland naar de kust waar het verder verscheept kon worden. Dus alweer een culturele dag.
we vertrekken na een heerlijk rustige nacht. We willen in het volgende gehucht 1 piste hoger nemen dan de kust maar helaas afgesloten. Shit en nu moeten we een erg slechte en smalle piste langs het water rijden. Dat hebben we geweten, over 60 kilometer hebben we 2,5 uur gedaan. De volgende afslag over de eerste bergrug heen is ook afgesloten dus weer verder. Gelukkig de 3e piste is te berijden, nuja net wat ik zeg te berijden. Halverwege komen we enkele auto’s tegen en die vragen ons de weg, het blijkt dat ze verdwaald zijn. Maar naar de kust nee dat wilden ze niet dus draaien ze om met de vraag of wij die kant op willen, ja dus, ze kijken bedenkelijk de weg wordt erg smal is het antwoord. Nu, ook dat hebben we weer geweten, Daffie paste net op de piste die aan de bestuurders kant steil, enkele honderden meters, we zitten namelijk al op 1600 meter, naar beneden valt. Beeeeh. Maar ook dat doen Daffie en Johan maar weer en uiteindelijk komen we op de doorgaande piste die redelijk te doen is. We zoeken nog even naar de hand in de woestijn en maken enkele leuke foto’s met Daffie erbij. Dan opweg naar Antofogasta waar we bij de boog willen overnachten, net buiten de stad. Dus al met al een zeer enerverende dag.
La portada is een avond ontmoetings plek voor jongeren, maar het is erg mee gevallen. We hebben nog redelijk geslapen. Dan rijden we eerst nog een stukje noordelijker, hier moet een monument staan op de steenbok keerkring. Ontzettend leuk om te zien. We rijden vandaan de keerkring over maar niet op deze plek. Waar we erover gaan is verder niets te zien dan zand en stenen( woestijn dus ) hebben we gelezen. Dus even een leuk plaatje bij het monument. Dan verder, daffie zal het zwaar krijgen vandaag, we gaan van 0 meter naar 2250 meter, maar hij knorreld het zo weg, een paar keer hoeft Johan maar terug te schakelen, als de wind ook nog te stevig tegen blaast. We rijden rond 14.30 uur Calama in, hier hebben we bijna een jaar geleden banden weten te kopen. Nu willen we proberen er nog 1 bij te krijgen zodat we 2 goede, nieuwe reserve banden hebben voor de komende tijd. Bolivia en Peru schijnt erg te zijn kwa wegdek ( het meeste schijnt slechte piste te zijn ). Maar omdat we er bekend zijn weten we dat er een grote supermarkt zit die heerlijk gebak heeft dus eerst inkoopjes en gebakjes, jammie jammie. Dat kan inderdaad hier ook op zondag, ze kennen hier geen verplichte sluitingstijden !! Dan verder naar de camping waar we vorig jaar ook gestaan hebben. We krijgen weer uitleg over de geiser, hoe we hem moeten aansteken, er is een nieuwe geplaatst de vorige was een jaar geleden al een ramp. En dan een lekker gebakje peuzelen.

We zullen hier enkele dagen staan en hebben een stroom aansluiting dus kan ik aan het werk, het 2e reis / route boek kan klaar gemaakt gaan worden want het 2e cirkeltje is rond. En dan weer voorbereiden voor het 3e rondje, Bolivia, Peru en een stuk Equador. Daarna staat de oversteek naar midden Amerika op de planning en voor ons dan ook Nederland. Maar dan moeten we wel een veilig plaatsje voor Daffie hebben.

De motor eraf, Johan gaat op weg voor een band. Ik aan de was, de laatste tijd geen campings en alleen zeewater. Dus 3 emmers vol. Lekker warm water en weken in de zon. Johan komt terug, hij moet vanmiddag om 17 uur terug komen maar ze hadden er een zwaar hoofd in, laten we maar duimen. Verder met de was en dan de lunch. Nog even onderuit, de temperatuur is intussen op siësta hoogte. Dan de stad in, even de mail nakijken en dan door naar de banden zaak.. Dan de stad in een beetje rondsnuffelen, even de mail nakijken en dan door naar de banden zaak. Eigenlijk wel eens lekker gemakkelijk als je een stad al een beetje kent. Maar de banden zaak heeft slecht nieuws, geen banden te krijgen. Hij heeft zelfs andere merken geprobeerd. Dus helaas, we moeten gewoon door met 1 goede reserveband. Laten we het beste er van hopen.
we pakken de bullen in, de motor erop en verder. We rijden richting San Pedro de Atacama. We willen Valle de la Luna ( nacht vallei ) toch nog bekijken. Deze hebben we vorig jaar niet gedaan. Wat een natuur, ruw en robuust. Dan verder het dorpje in. We wandelen nog een beetje rond en kopen nog een landen sticker van Chili voor op de DAF. Nu kunnen we hier op de P blijven staan en overnachten maar er is geen zuchtje wind en de temperatuur een dikke 35 graden dus besluiten we het dorpje te verlaten en richting de Jama pas te rijden. De pas die we over moeten richting Argentinië, 4850 meter hoog. 15 kilometer buiten San Pedro slaan we een pistetje in, intussen al op bijna 3000 meter hoogte, om daar te overnachten.
De pas, Daffie heeft het niet gemakkelijk, in de 2e versnelling knorreld die omhoog. Na 45 kilometer en 2 uur verder zijn we boven op de anti plano en gaat het gemakkelijker. Wel weer een lekker zwarte kwalm uit de uitlaat, dit door de hoogte, we rijden gemiddeld op een hoogte boven de 4000 meter. Maar wat is het weer genieten. De vorige keer dat we deze pas hebben gereden was alles dor en droog, nu is er de laatste tijd hier, voor deze omgeving, veel regen gevallen en is de omgeving een stuk groener. Daardoor hele aparte uitzichten, de vulkanen van 6000 en meer meter en dan de vlaktes met groene bosjes, een kleuren pracht. De top van de pas wordt verder gemakkelijk gehaald en we rijden richting de Argentijnse douane. Vlak voor de grens lunchen we en maken we de laatste verse producten op. Maar wat schetst onze verbazing, deze keer geen levensmiddelen controle maar drugs controle, zelfs een drugs hond komt er aan te pas. Nu had ik net coca blaadjes gekocht om thee van te maken als we in de hoogte zitten dus even knijpen we hem als een dooie dief. Maar de blaadjes worden niet gesnuffeld en de hond krijgt van ons een hondenkoekje als beloning, die hebben we nog steeds in de la van Boomertje. Johan krijgt zelfs een bewijs van goed gedrag. We tuffen verder en in de loop van de middag krijgen we de pas aan de andere kant. We denken dat we file krijgen maar er is een demonstratie aan de gang en er staan tientallen vrachtwagen en wat personenauto stil op de weg. Maar gelukkig houden de demonstranten het snel voor gezien
( ze demonstreren tegen de verhoogde gas en elektra bedragen die ze moeten betalen ). Dan gaat er wedstrijd tussen de vrachtwagens aan de gang. Wie is het snelste boven, wij wachten lekker rustig af, en halen enkele verliezers in. Dan puft Daffie de pas op en dan de afdaling, in de 2e versnelling, de motorrem er vol op en dan nog bij moeten remmen oefffff. Intussen duiken we ook de bewolking in en is het zicht bijna nihil. Daffie flikt het weer en voor dat we het weten duiken we onder de wolken en hebben we de afdaling gehad. Nu opzoek naar een overnachtingsplekje. We zien een klein tankstationnetje en tanken meteen af, kunnen we in Salta tenminste geen gezeur krijgen over toeristen prijzen en gewone Argentijnse prijzen voor de diesel. Het begint ook te miezelen en tijdens het eten komt de regen met bakken uit de hemel met daarbij een flinke onweersbui. Dit houdt de hele avond en het begin van de nacht aan. We zijn blij dat we de pas in 1 dag hebben gereden anders hadden we boven waarschijnlijk vast gezeten in de sneeuw. Dus al met al een enerverende dag.
Na een heerlijke nacht vertrekken we naar Salta, naar een camping waar we al eerder zijn geweest. Maar eerst boodschappen bij de grote super die hier ook zit en willen we Daffie laten wassen. De super lukt maar de vrachtwagen wasserette is er niet meer. Jammer want dat was voor Johan wel lekker geweest, een schone DAF voor het doorsmeren en controleren. We worden hartelijk ontvangen en weer herkend en dus door iedereen afgezoend. Dan even hallo tegen de andere reizigers die er staan, die kennen we ook allemaal en door het geklets is de dag zo weer voorbij.
lekker uitgeslapen en dan aan het klussen, althans dachten we. De een na de ander komt langs om te kletsen en wordt de webasto dieselkachel tevoorschijn gehaald. We krijgen een speciale cd van webasto zodat we het een en ander kunnen doormeten en nakijken. Dan helpen we nog een paar motorrijders, die hebben de brandstofpomp kapot. Achter in de middag gezamenlijk koffie en voor dat we het weten is de dag voorbij.
Lang zal ik leven lang zal ik leven, ja alweer een verjaardag in zuid Amerika, vorige keer in Rio de Janeiro nu in Salta. Ik wordt verwend met een ontbijtje op bed met gekookt eitje en zo. Vanavond gaan we, als cadeautje, uit eten hier even verderop in de straat lekkker, een lekkere steak!!!!
dan toch aan het werk, de DAF krijgt een grote nakijk beurt en wordt doorgesmeerd. de wegen die we tegemoet gaan in Bolivia en Peru moeten moordend zijn voor het chassis en we zijn zuinig op ons touwe beestje. daarna nog inkopen, er moeten sopeciale stickers bemachtigd worden met 70 80 en 90 kilometer per uur en rood witte sticker banden. anders hebben we in Bolivia gelijk problemen met de politie en dat willen we dus niet. het is zoeken maar we vinden alles en Daffie wordt verder opgetuigd.