Antarctica - Reisverslag uit Ushuaia, Argentinië van Johan en Diane Koe - WaarBenJij.nu Antarctica - Reisverslag uit Ushuaia, Argentinië van Johan en Diane Koe - WaarBenJij.nu

Antarctica

Door: Diane

Blijf op de hoogte en volg Johan en Diane

18 December 2006 | Argentinië, Ushuaia

Voor FOTO’s zie http://www.mijnalbum.nl/Album=ZAORXVAR 05/01/06 tot 12/08/06
http://www.mijnalbum.nl/Album=HFAPMCOG vanaf 20/09/06

Onze andere website http://home.hetnet.nl/~f2hjadekoe74/

Mensen die vragen hebben stel deze dan op ons mailadres jadekoe@hetnet.nl
Maar ook een gewone, alledaagse mail uit Nederland, genieten we van.


Vandaag een stad dag. Eerst de motor eraf. We willen eens kijken wat een goed fototoestel hier kost. We vinden 3 zaken waar er camara’s verkocht worden en bij 1 hebben we echt keus. Maar mensen, wat een prijzen, we besluiten eerst maar eens het internet op te zoeken en daar eens te kijken. Ik doe de mail en de verslagen en Johan op een andere computer op zoek. Het blijkt dat de prijzen in Nederland nog hoger liggen maar dan toch nog……. Oeps au. Na een lange zit bij het internet gaan we eerst maar eens terug naar Daffie en lunchen. En we besluiten dat we toch nog maar een tijdje met onze huidige camera doorgaan. Daarna wordt onze computer opgestart en genieten we van de mailtjes, ik lees ze niet in het café maar zet ze meteen op de stick om rustig, samen met Johan, te kunnen genieten. Er zitten een paar leuke bij met lekker veel tekst. Veel mail komt er van de reizigers die we hebben ontmoet met de vraag waar we zitten en wat de planning is, of we met kerst wel in Ushuaia zijn en zo. Van het Nederlandse front deze keer iet erg veel.
Verder besluiten we om morgen weer Daffie aan te trappen dus water en diesel bijvullen en een boodschappen lijstje maken voor morgen, er is hier weer een lekkere grote super met veel keus. Het avondeten bestaat vandaag uit spaghetti dus lekker gemakkelijk en snel klaar. We hebben gisteren avond onze schoen gezet maar we zijn denk ik te ver weg voor de pieten, dus zelf maar wat lekkers kopen bij de super. Dan toeren we verder en genieten echt weer van de rit. Het intussen weer kale landschap is toch weer aan het veranderen. Eerst hier en daar een paar bomen maar op het laatst weer echte bossen. De bomen hebben bijna allemaal, wij noemen het maar, mos drellen aan de takken een heel apart gezicht. Bij lago Fagnano willen eens kijken of er een mooi plekje te vinden is en we hebben geluk, een plek met een super uitzicht op de, ja weer dat woord, Cordilera de Los Andes. Het meer is onvoorstelbaar helder maar kkoouudd!!! Brrrr. We besluiten inderdaad hier te blijven voor de rest van de dag en te genieten.
We toeren door, door een machtig mooi landschap verder naar Ushuaia, het is hier en daar best klimmen voor Daffie want we moeten over de Cordilera de Los Andes. Maar de uitzichten zijn formidabel. Dan ineens zien we de plaats Ushuaia liggen aan het Beagle kanaal. Wat een uitzicht. Intussen zien we ook de Amerikaan die we aan de grens ontmoet hebben ook en kletsen een beetje bij. We worden uitgenodigd om mee te gaan met hun, ze willen naar de gletsjer wandelen maar we willen eert nog wat eten en de gletsjer zal wel niet gesmolten zijn in een paar dagen.
De volgende ochtend weer op pad, we hebben gisteren een aanbieding gekregen voor een Antarctica tour die te betalen was. Maar helaas, de prijs is in 1 keer 500 US dollar meer geworden en de manier waarop dat ons wordt verteld maakt ons beiden erg kwaad, zo van jullie willen dan betaal er dan ook maar voor, dus bedanken we en vertrekken. We gaan naar de haven misschien is daar iets mogelijk. Maar daar krijgen we alleen een lijst met namen van touroperators. We zoeken er eentje uit die met veel boot ondernemingen zaken doet en komen in een flat uit op de 3e etage, niet echt een toeristische trekker. We leggen uit dat we een last minut willen naar de kou en het budget niet te ruim is. Ze doen veel moeite en lopen internet door en bellen het e.e.a. en yes yes yes er komt een betaalbare prijs uit !!!!!!! we pakken meteen door zodat er niet weer een plotselinge prijsverhoging op tafel kan komen. Maar het wordt allemaal zeer correct en netjes behandeld. We hebben dus een reis …… Joepie.
De komende dagen bestaat dus uit voorbereidingen en voorgenieten.
Donderdags moeten we de tickets ophalen en worden de laatste dingen doorgesproken. We moeten waterdichte broeken huren of kopen, kniehoge laarzen worden aan boord verstrekt, inderdaad warme mutsen en handschoenen, zonnebrand crème moet mee, zonnebrillen en van dat soort dingen.
We gaan in de stad bij het verhuur bedrijf kijken voor broeken en dat lukt Dan terug naar Daffie en de tassen pakken. Deze worden vrijdagochtend opgehaald en wij moeten dan om 16 uur in de haven zijn.
Ook de anti zee ziekte oor plakkers, die we nog hebben van de vorige zee reis, worden tevoorschijn gehaald, er werd ons namelijk verteld dar de Drake passage een zeer ruwe oversteek is en met die oversteek zijn we 2 dagen bezig. Dan 6 dagen Antarctica, daar zullen we per dag 2 keer van boord gaan, we mogen zelfs een keertje kamperen in een tentje als er behoefte aan is en zwemmen in een geiser mogen we ook, ben benieuwd, we laten alles maar eens op ons af komen. En dan weer 2 dagen terug de Drake passage. Dus alles bij elkaar 10 dagen en we hopen genieten. De dag van vertrek is het weer omgeslagen, wind en regen, beee.
Vannacht om 4 uur is het gaan stormen !!!! nu eigenlijk meer een orkaan, we horen dat het een windkracht 12 tot 13 is . We staan soms op zijn kop in bed want we duiken niet op en neer met de boot maar rollen ( de golven komen dwars op de boot ) als een gek en wij liggen in bed op de breedte. Zolang we liggen is er niets aan de hand maar toen we uit bed kwamen begon toch de misselijkheid, bah…. Wat een s…. gevoel. Er wordt omgeroepen dat het ontbijt klaar is en meteen daarop een gigantische golf. Een gigantisch kabaal en er wordt meteen omgeroepen dat het ontbijt nog weer even duurt. Het blijkt dat we een golf van 25 meter + gehad hebben, deze is zelfs over het bovenste dek heen gespoeld.
In de middag wordt het rustiger en langzamerhand zie je de mensen weer verschijnen. We krijgen om 3 uur een presentatie over de zee vogels die met ons meevliegen. Hoofdzakelijk albatrossen en zelfs de zwerver albatros, deze kan een spanwijdte krijgen van 6 foot ofwel ongeveer 1,80 meter. En zo is 1 van de 2 aanreis dagen naar Antarctica, stormend voorbij, we hopen dat morgen en de terugreis wat rustiger wordt.
We hebben vanavond zelfs gehoord van de kapitein dat 1 van de 5 boten die vrijdag avond uit Ushuaia vertrokken naar Antarctica heeft moeten terugvaren i.v.m. de storm. Het was een gewone cruiseboot en dat het voor zo’n boot te gevaarlijk is.
Na een redelijk rustige nacht, in het begin nog zo nu en dan een flinke schommeling is het ontbijt om 8 uur. De zaal zit weer bijna helemaal vol er zijn nog maar een paar mensen die niet komen opdagen. We hebben 2 verplichte bijeenkomsten, over veiligheid met de zodiac toeren die we zullen maken en hoe en wat je moet doen bij het aan land, of beter aan ijs, gaan. Dan krijgen we de toer te zien die we rond en in Antarctica gaan maken. Maar alles is alleen mogelijk met het juiste weer en geen pakijs. De boot is namelijk geen ijsbreker. Maar het ziet er mooi uit, de planning is 2x per dag een uitstap op verschillende plekken op Antarctica en als het lukt zulle we een onderzoek station bezoeken.
Dan gaan we in groepjes naar de zogenaamde mudroom, hier hangen allerlei jassen en broeken die je ook hier weer kunt huren en staan laarzen die we kunnen lenen en moeten we reddingvesten passen om de juiste maat te weten zodat het van boord gaan, de zodiacs in, zo snel mogelijk gaat.
Om 6 uur de wake-up call en dan naar buiten, we worden omringd door ijsbrokken en het uitzicht is grandioos. Er staat warme chocomelk klaar en zo genieten we met de hele groep van het in varen naar het eiland toe. Na het ontbijt omkleden, extra trui, de mutsen en handschoenen, de waterdichte broek en dan naar de mudroom, schoenen verwisselen voor waterdichte laarzen. Dan nog het reddingsvest aan, we zien er allemaal uit als michelin mannetjes. Met de zodiacs varen we naar Petermann eiland en worden daar afgezet, we kunnen naar de pinguïns en naar de gletsjer wij gaan voor de pinguïns. Het leuke is dat ze helemaal niet bang zijn en als je dan rustig gaat zitten dan lopen ze op een meter van je langs je heen. Helaas sneeuwt het, maar aan de andere kant heeft het wel wat. Intussen heeft de kapitein contact gehad met een onderzoek station in de buurt en we mogen komen kijken. En het is indrukwekkend, de mensen zijn daar 1 jaar non stop aanwezig en doen de nodige onderzoeken naar bijvoorbeeld de ozonlaag. Ook is het mogelijk om van daaruit post te versturen met bijzondere stempels en postzegels erop. Dat is voor hun een leuke bijverdienste. We krijgen ook een eigen gestookt wodkaatje aangeboden. Dan varen we toerend langs verschillende punten terug naar de boot. Na het diner gaat 70% van de passagiers aan land om daar te kamperen, wij zien er van af maar het is dus een erge rustige avond in de bar. We genieten van de zon, deze gaat hier op dit moment onder om 23.45 uur en komt 2 uur later alweer op. Maar donker wordt het niet, net zoals in de zomer in het noorden van bijvoorbeeld Noorwegen.
Om 7 uur worden we gewekt dat het ontbijt in een half uurtje klaar is. De kampeerders zijn ook net weer terug. Er zijn erbij die niet in een tent hebben geslapen maar zo in de buitenlucht en die zijn verbrand, mooie rode koppies. Vandaag staan er 2 boot toeren op de planning, om 9.30 uur gaan we de zodiac’s weer in en gaan toeren tussen de ijsschotsen. Het weer is super, stralende zon en nagenoeg geen wind. Wel wordt er gezegd dat we ons voldoende moeten aankleden omdat het weer in een paar minuten kan omslaan. Maar voor de ochtend zou dat niet nodig zijn geweest. We hebben gigantische uitzichten en mooie ijssculpturen. Na de lunch weer de boot in en we zoeken enkele “kleine” ijsschotsjes op, hier ook weer de meest formidabele ijssculpturen te zien. Op het moment van wegvaren sneeuwde het maar heel langzaam klaart het toch weer op en besluiten we de dag met een heerlijk zonnetje. We hebben tijdens de toer net zoals vanochtend een luipaard zeehond ( weet niet of dat wel de juiste benaming is maar het is een letterlijke vertaling van het engels ). Dit beest heeft grote tanden waarmee hij een volwassen pinguïn zo verslind. In de late middagzon hebben we in de verte nog een walvis gezien.
woensdag 13 december 2006, we vandaag betreden officieel het 7e continent van de wereld !! ( het vaste land van Antarctica) voor ons het 5e.
Om 7 uur worden we weer gewekt en na het ontbijt direct de zodiac’s in. We gaan aan land bij een verlaten onderzoek station van de Argentijnen. We zijn nu op het vaste land van Antarctica. We wandelen / worstelen ons daar door de sneeuw en zien natuurlijk weer de nodige pinguïns, daarnaast een paar mooie vogels. De wandeling gaat redelijk omhoog en naar beneden glijden we. De reddingsvesten worden nu sleetjes. Gewoon je benen door de armsgaten en het rugpand onder de billen en glijden maar !!! hilariteit natuurlijk. Aansluitend toeren we met de zodiac’s richting een gletsjer en hebben fantastische uitzichten, het weer is alweer super, geen wind en zo nu en dan komt de zon er ook alweer volop doorheen. Tijdens de lunch wordt er weer een stukje gevaren met de Vavilov en gaan we op naar het volgende punt. Bij het doorvaren van een smalle passage zien we nog een paar zeeleeuwen op een ijsschots voorbij komen dobberen. “s Middags weer een landing op het vaste land. We bezoeken een gigantische kolonie pinguïns. Aansluitend nog een cruise, gewoon een stukje varen met de zodiac’s, en dan is de middag alweer voorbij. Bij de thee / koffie een heerlijk stuk appelgebak vandaag en aansluitend happy hour met een speciale mix. Dan wordt er om 19 uur omgeroepen dat de Antarctica bbq klaar is en dat we kunnen aanvallen. Een erg koude maar gezellige en leuke aangelegenheid. Sommige dames krijgen speciale hoeden op, ik ook dus lopen we lekker voor gek.
Om 7 uur de langzamerhand gebruikelijke wake up call en ontbijten. Het weer is alweer grandioos, nagenoeg geen wind en de zon schijnt volop. 9 uur zitten we alweer in de zodiac’s en varen naar een “strandje” van ijs en we worden weer losgelaten, we kunnen een berg beklimmen rustig van de pinguïns genieten, wandelen enzovoorts. Over 1,5 uur de zodiac’s weer in weer een cruise langs verschillende gletsjers. Mensen wat een uitzichten ongeloveloos !!!!! 12 uur weer present op d Vavilov en een half uurtje later de lunch. Intussen varen we alweer naar het volgende punt waar we van het schip afgaan, Wilhelmina baai. Inderdaad ontdekt door een Nederlander. In de loop van de middag gaan we weer toeren met de zodiac’s, met zo’n weer gewoon weg het einde. De uitzichten zijn formidabel en het is volop genieten. Ze zoeken nog naar walvissen met een onderwater microfoon maar helaas niets te horen, ja water ruisen en kraken van ijsschotsen. We zien wel veel walvis poep dus ze zijn er wel geweest. Om 18 uur is de pret weer voorbij en gaan we aan de thee en aansluitend happy hour. Het diner is deze keer een vis buffet, jammie jammie. Helaas begin ik in de loop van de avond te snotteren en heb een flinke kou te pakken. Ik krijg van een Australische dame medicijnen speciaal tegen de verkoudheid, een vies poedertje die ik met warm water moet drinken. Maar hopen dat het helpt.
De gebruikelijke wake up call om 7 uur, half acht aan het ontbijt. We gaan vandaag met de Vavilov een oude vulkaan krater in. Diegene die er behoefte aan hebben mogen poedelen. Ze graven een paar gaten aan de rand van het water en laten deze vollopen met zeewater. Wij haken af, ik ben nog steeds aan het snotteren dus niet verstandig om de kou en wind, ongeveer 0 graden, in te gaan. Maar vanaf de boot met de verrekijker hebben we staan kijken, brrrrr. Na de nodige hilariteit komen de mensen weer aan boord en gelijk daarna start de Vavilov de machines. Net na de lunch wordt er omgeroepen dat er walvissen zijn en iedereen vliegt naar buiten. Het is een echtpaar bultrug walvis met een jong. De kapitein besluit nog een extra rondje te draaien om ons nog een keertje te laten genieten. Dan op naar de volgende activiteit.
We gaan aan land op een eiland waar ook verschillende soorten zeehonden zijn. Daarnaast de op dit moment gebruikelijke pinguïn en een nieuw soort die we nog niet gezien hebben. Hier hebben we het geluk dat er enkele eieren uit zijn gekomen en de broeders soms even hun derrière lichten. Dan toch maar weer terug naar de Vavilov en als iedereen aan boord is vertrekken we richting het noorden, Ushuaia. Ja, we gaan de Drake Passage weer in, maar als de weerberichten kloppen dan zal het zo wie zo de eerste dag, morgen dus, redelijk rustig zijn. Laten we het hopen. Happy hour is omgetoverd tot proost uurtje, verschillende toosten worden uitgebracht onder het genot van enkele glazen champagne. Aansluitend een veiling, voor het goede doel, safe de Albatros. Op de gekste dingen wordt fors geboden, een fles wodka zelfs voor 550 US Dollar ???!!! uiteindelijk wordt er 3900 dollar opgehaald.
Inderdaad is het nog redelijk rustig als we ’s morgens wakker worden gemaakt. Er staan de nodige activiteiten op het programma, alsof de mensen zich inderdaad niet alleen kunnen vermaken. Proppie vol. Wij duiken de hut in en gaan aan de slag met de foto’s. Wat een klus, maar wat zitten er prachtige opnames bij. Ik zal het zelfs moeilijk hebben enkele uit te zoeken voor het internet. Achter in de middag houd mister Drake zich nog steeds redelijk kalm dus we kruizen onze vingers voor nog een dag. Als alles mee zit hebben we morgen kaap Hoorn in zicht waar we een korte stop zullen maken.
7.30 uur we worden gewekt door een ander als gebruikelijk. Bij de veiling was namelijk een aanbieding gedaan dat je de meute mocht wakker maken en die optie is gekocht voor 150 US dollar. Normaal een korte oproep maar deze keer leuk. Zelfs de activiteiten worden opgenoemd zoals kielhalen, blubber worstelen in het zwembad in de resten van de pudding van gisteren avond. Alle horoscopen worden behandeld maar komen allemaal op het zelfde neer. Als je genoeg gedoneerd hebt voor de albatros dan wordt je dag goed. Na het ontbijt op naar de bar en wachten op het uitzicht op Kaap Hoorn. Helaas is het erg mistig en krijgen we maar een wazige berg te zien. Intussen is mister Drake weer boos geworden en het schommelen begint weer maar veel mensen zijn er nu tegen bestand, wij allebeide ook. Als het toch nog rustiger wordt krijgen we nog een rondleiding door de machine kamer enz. dus wie weet.
Intussen hebben we een certificaat gekregen dat we op Antarctic geweest zijn. Nog een leuk aandenken.
Dan wordt toch langzamerhand de terugreis begonnen en we zijn benieuwd of de drake passage deze keer wat rustiger zal worden.
Inderdaad zonder veel ellende zijn we overgestoken, ’s avonds gaan we voor anker in het beagle kanaal, we moeten wachten op de pilot, deze komt om 1 uur in de nacht. Dus als we wakker gemaakt worden om 6.30 uur liggen we al bijna aan de kade. Na het ontbijt de laatste dingen inpakken en klaarzetten voor vertrek. De taxi naar de camping en Daffie staat gelukkig heel en gezond op ons te wachten.
Het is al met al een gigantische ervaring geweest en nog veel mooier als dat we verwacht hadden. Gewoonweg SUPER!!!!!

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Johan en Diane
Actief sinds 30 Nov. -0001
Verslag gelezen: 432
Totaal aantal bezoekers 122031

Voorgaande reizen:

02 Januari 2006 - 30 November -0001

Mijn eerste reis

Landen bezocht: